Verder na verlies                                                                        

Hoe kun je verder na het verlies van je dierbare?

Voor iedereen is het verder leven met gemis, rouw en diep verdriet anders. De gesprekskring ‘Verder na verlies” is bedoeld om daarover te praten. Om rond een open Bijbel troost te zoeken en elkaar te ondersteunen.

Op 27 jan. 2025 is een bijeenkomst gepland van een volgende ronde.

Locatie: Irenelaan 3.

Vanaf 17.30 inloop en om 18.00 een maaltijd en verdere kennismaking.

We willen rond 20.00 afsluiten.

Er zijn inmiddels vier aanmeldingen.

Bent u/jij geïnteresseerd? Opgeven en meer informatie opvragen kan per mail: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

Een deelnemer schrijft:

“ In de afgelopen twee maanden mocht ik deelnemen aan de gespreksgroep “Verder na verlies”. Zes keer kwamen we bij elkaar rond de avondmaaltijd, onder de bezielende leiding van Adré en Marja Lichtendonk. De groep bestond uit drie vrouwen en twee mannen, waarvan ik er één was. Die mix was ook fijn omdat vrouwen en mannen de dingen niet altijd op dezelfde manier gevoelen.

Allemaal hadden we, kort of langer geleden, onze man of vrouw verloren. Hoe we dit hadden ervaren, hoe we omgaan met dat verlies en ook hoe we verder kunnen, waren onderwerpen van gesprek.

In alle openheid en binnen de beschermde omgeving van de groep mochten we onze ervaringen delen. En dat heb ik beleefd als een warm bad. Spreken met deelgenoten die allemaal dat ingrijpende gebeuren van het verliezen van het allerliefste wat je had, hebben meegemaakt en moeten verwerken, geeft veel voldoening. Je begrijpt elkaar beter, je voelt intenser wat de ander doormaakt: gemis, verdriet, heimwee, boosheid, vragen die niet beantwoord worden. Het mocht allemaal gedeeld worden, door te praten en door te luisteren naar elkaar. Er was respect voor elkaar, ruimte voor emotie, ruimte voor troost en bemoediging, maar er mocht ook gelachen worden.

Ik ben erdoor gesterkt en kijk er dankbaar op terug.”

Zo’n verdriet…
Ze zei: Noem mij voortaan maar Mara. Zo’n verdriet had ze. Ze was in korte tijd haar man en haar twee zoons kwijtgeraakt. Het leven van Naomi was geknakt (we lezen erover in het bijbelboek Ruth). Ze had zo’n mooie naam: Naomi betekent ‘lieflijkheid’! Maar ze is zo verslagen dat ze uitroept: Noem mij voortaan maar Mara. En Mara betekent ‘bitterheid’…
’t Zijn trouwens niet alleen vrouwen die dit herkennen, maar ook mannen.

Voor elk weer anders
De verwerking van het verlies van een geliefde beleeft ieder weer verschillend. Het is afhankelijk van zoveel verschillende omstandigheden en wisselende factoren. Zo is het verliezen van je man of je vrouw anders dan het verliezen van je kind. Maar het is niet aan ons om voor een ander te bepalen wat erger is!
Wie het sterven van een naaste meemaakt, zal erkennen dat ‘rouwen’ een lange weg is met nogal eens diepe dalen en scherpe bochten. Geen snelweg maar meer een voetreis.

Hoe kom je erdoorheen?
Dat is de vraag die vaak opkomt: Hoe kom ik er doorheen? Een rake vraag. Duidelijk is dat je er niet omheen kunt maar er doorheen moet. Met alle pijn vandien. Maar verdriet verdringen of ervoor wegvluchten, breekt vroeg of laat op.
Het sterke van die pijnlijke vraag is ook, dat er op de één of andere manier in doorklinkt dat er een weg is om door verdriet heen te komen.

Met God en met elkaar
Dat er zo’n weg is, valt op als je het boekje Ruth doorleest. Hoe God troost, ook door medemensen op je pad. Vandaar dat predikanten, ouderlingen en diakenen u ook hierin willen begeleiden.