RUBRIEK ACHTERPAGINA
Interview met Frieda Weller en Ria van der Waals over Vrouwenbijbelkring Bij de Bron 2.
Wie zijn ze?
Ria van der Waals was aanwezig bij de oprichting van de kring in 1994 na een oproep daarvoor in de kerkbode.
Frieda Weller is in 2021 lid geworden, omdat ze toen in Putten kwam wonen en hoopte hierdoor meer mensen te leren kennen.
Ria is verantwoordelijk voor het onderlinge meeleven door kaarten te versturen en Frieda is bestuurslid. Allebei geven ze aan dat het hen aansprak om zich in de Bijbel te verdiepen, maar dat ze het ook heel belangrijk vinden om dat samen met andere vrouwen te doen.
Hoe verloopt een kringmorgen?
Eén keer in de twee weken komen we op dinsdagmorgen bij elkaar in De Aker, met ongeveer veertig leden. Sommigen kunnen door omstandigheden niet meer komen maar er is nog wel een lijntje met hen.
De startmorgen is altijd ‘iets gezelligs met bijpraten’ en op de afsluitende ochtend was er afgelopen jaar een ’high tea’ in De Arendshof. Iedereen nam wat mee. De kring werkt met het blad “Vrouw tot vrouw” en de gewone ochtenden beginnen met een welkom, de mededelingen en een gebed door een lid van het bestuur. We zingen ook graag! Dan leest één van de kringleden het Bijbelgedeelte voor dat besproken zal worden en deelt een bestuurslid kort wat ze nog extra gevonden heeft bij het onderwerp. Omdat de studie thuis is voorbereid, gaan we daarna in wisselende groepjes uiteen om de bijbehorende vragen te bespreken. In de loop van de tijd hebben we ervaren dat het het fijnste is om met een studievraag te beginnen. Je ontdekt zo wat de Bijbel ons te vertellen heeft zodat je dat, bij vragen die gaan over je ervaring of mening, altijd kunt toetsen aan Gods Woord! Daarbij komen soms ‘pijnlijke’ onderwerpen zoals kinderloosheid, depressie of rouw aan bod. Dat is niet altijd makkelijk maar laat wel zien dat de Bijbel daar ook over spreekt. Rond elf uur wordt de ochtend afgesloten. Wanneer blijkt dat er nog vragen zijn of toevoegingen, worden deze nog in de grote groep besproken. Eén van de kringleden sluit af met gebed en een gedicht.
Tot slot
Frieda en Ria ervaren allebei dat het heel belangrijk is om elkaar te ontmoeten rond de Bijbel. Het is een vorm van samen gemeente-zijn. Ria: “In de loop van de jaren is de openheid , saamhorigheid en het meeleven toegenomen.”
Frieda: “Door gevoelige onderwerpen bespreekbaar te maken ontstaat er verdieping in je geloof én in de onderlinge contacten”. We kunnen het iedereen aanraden om ook lid te worden. Je bent van harte welkom!
Geloofsopvoeding
Waarde en worstelingen van de zondag
‘Als opvoeders zijn we geen timmermannen, maar op zijn best tuinmannen.’
Zondagmorgen kwart voor negen. ‘Ruben, we gaan nu echt eten!’ Negen uur. ‘Ruben, we gaan nu naar de kerk!’ Vijf over negen. De deur vliegt open. ‘Ik ben moe, ik wil slapen en ik wil niet naar de kerk,’ antwoordde Ruben nog voordat ze iets had gezegd.
Afgelopen geloofsopvoedingsavond bespraken we als opvoeders onder elkaar soortgelijke casussen en bespraken of dit herkenbaar was en zo ja hoe we daar mee omgaan en waar we tegenaan lopen. Het was leerzaam om te merken hoe we de casussen verschillend benaderden en aanpakten. De casussen waren gebaseerd op een enquête die we bij enkele groepen catechisanten hadden afgenomen om op deze manier zo dicht mogelijk aan te sluiten bij de worstelingen van het kind en de ouders als het gaat om de zondag.
Voordat we aan de bespreking van deze casussen begonnen, werden we door Niek Bakker van het IKC (Interkerkelijk Kenniscentrum) kort meegenomen in de Bijbelse lijn van de sabbat naar de zondag naar de uitdagingen om als opvoeders de waarde van dit gegeven over te brengen op onze kinderen. Ik wil enkele punten oplichten die bij mij bleven hangen en wellicht van waarde kunnen zijn voor de lezer.
In de eerste plaats is het belangrijk om te beseffen dat het voor tieners ontzettend lastig kan zijn om de waarde van de zondag te begrijpen. Omdat ze zich moeten richten op een onzichtbare vreugde (een dag gewijd om God en Zijn daden te gedenken en te vieren) waar ze soms zelf nog helemaal niet mee bezig zijn en dat er regels zijn die dit willen bevorderen. Waar de zondag om draait (de kern) en de regels die deze kern willen beschermen en waarderen (de rand), worden door tieners vaak door elkaar gehaald en door elkaar ervaren. De kunst voor de ouders is om die twee helder te onderscheiden en duidelijk te maken dat de rand nodig is om de kern te bewaren. Op het moment dat de rand niet uitgelegd wordt met het oog op de kern is het te begrijpen dat de tiener het helemaal nergens op vindt slaan.
In de tweede plaats is het belangrijk dat de tiener kan merken dat de gemeente hen verwacht en waardeert in de zondagse kerkdienst en eventuele andere activiteiten. Een afkeurende blik of negatieve opmerking als reactie op zijn of haar gedrag, bevestigt alleen maar de weerstand die een tiener op dat moment kan hebben tegen de zondag en/of de kerk (dit betekent uiteraard niet dat alles maar goed gevonden moet worden). In de gemeente van Krimpen zat er vaak een jongen met ogenschijnlijke tegenzin in de kerk voor me. De koster tikte hem dan tijdens het collecteren op zijn schouder, maakte een snel grapje en zei ‘top dat je er weer bent’. Of een simpele knipoog was genoeg om zijn moeder de koster een dankbare blik te geven.
In de derde plaats, als opvoeders op zijn best tuinmannen of tuinvrouwen zijn, laten we als ouders én als gemeente niet nalaten ze voortdurend op te dragen aan de Heere in gebed. Dat ze een hart mogen ontvangen dat naast u en jou meezingt met de woorden van Ps. 84 vers 3: Mijn ziel verlangt, ja, bezwijkt zelfs van verlangen naar de voorhoven van de HEERE; (…).
Ondanks de goede ontmoeting, waren we als geloofsopvoedingscommissie teleurgesteld dat er slechts twee mensen op de avond waren afgekomen, terwijl we juist d.m.v. een enquête gepeild hadden aan welke thematiek er in de gemeente behoefte was. Dat zet ons aan het denken en laat ons daarom alstublieft weten op welke manier we jullie kunnen bereiken en toerusten (Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.).
Volgende avond is 14 okt. met Willemijn de Weerd!
Adwin Steenbergen
Jeugdwerkadviseur
Geef de Pen door
Ik ben Lianne Idenburg, zo mag ik mij sinds ruim een maand noemen. Afgelopen mei zijn Jurian en ik getrouwd en wonen we aan de Roosendaalseweg.
Sinds 2022 mag ik het evangelie meegeven aan kinderen uit groep 7/8. Dit doe ik door club te geven bij ‘De Tamboerijn. Het mooiste hieraan vind ik de gesprekken met de kinderen. Hoewel wij proberen om de kinderen iets mee te geven over het evangelie, geven zij ons ook veel terug – onderwerpen om over na te denken, of iets wat we nog helemaal niet wisten.
Natuurlijk is het ook altijd leuk dat club een uitlaatklep voor de kinderen kan zijn: hun verhaal kwijt kunnen en gezellig met elkaar spelen! Voel je welkom om komend seizoen een keer te komen kijken.
In apr. 2024 mocht ik bij ds. Van Zwet belijdenis doen, samen met een fijne belijdenisgroep. We hebben waardevolle gesprekken gevoerd waar ik thuis nog verder over nadacht en waar ik echt veel aan heb gehad. Om dan uiteindelijk de keuze te mogen maken om ‘ja’ te zeggen, was bijzonder.
Ik hoop dat wij de komende jaren veel nieuwe gemeenteleden mogen leren kennen in onze nieuwe wijk – en natuurlijk ook in de rest van de gemeente!
Ik geef de pen door aan Edward Aalten. We hebben elkaar een paar jaar geleden leren kennen en zitten nu, samen met vrienden en partners, in dezelfde Bijbelkring.
Lieve groet,
Lianne.
RUBRIEK ACHTERPAGINA
Rubriek Interview
Interview met dhr. Polinder over mannenvereniging ‘Schrift en belijdenis’
Wie ben ik?
Mijn naam is Dries Polinder en ik woon nu achttien jaar in Putten. Mijn vrouw en ik hebben samen acht kinderen en het 25e kleinkind is onderweg (of misschien zelfs al geboren als dit interview in de kerkbode verschijnt!). Ik heb 44 jaar als leerkracht gewerkt. Eerst in het basisonderwijs, later ook in het voortgezet onderwijs. Ik gaf toen met name godsdienst en filosofie.
In 2020 ben ik met pensioen gegaan. Hierdoor heb ik meer tijd gekregen voor mijn hobby’s lezen en tuinieren. Mijn vrouw en ik gaan ook graag wandelen of fietsen. Wij genieten erg van de natuur!
Mannenvereniging ‘Schrift en belijdenis’.
Als mannenvereniging komen wij in het winterseizoen om de week samen in school Hoef. Op dit moment hebben we vijftien leden. In 2019 ben ik betrokken geraakt bij de mannenvereniging, toen mij gevraagd werd om het voorzitterschap over te nemen van ds. Plomp. Mijn taak is om de avonden te leiden. Een avond bij de mannenvereniging heeft een vaste volgorde. We starten de avond met psalmgezang en gebed, waarna de notulen van de vorige keer worden voorgelezen. Deze worden gemaakt door de secretaris. Na de notulen vervolgen we de avond met het lezen van het Bijbelgedeelte. We gebruiken het magazine ‘MANkracht’. Hierin staat het Bijbelgedeelte uitgelegd, met vragen erbij. Iedereen heeft dit magazine en bereidt dit thuis voor. Er is wekelijks een specifiek iemand die dit extra goed voorbereidt. Wie dit doet, wisselt per keer. We bespreken plenair alle vragen, waarbij ik als voorzitter het gesprek gaande houd. Drie vragen voor de pauze en drie erna. Daarna sluiten we de avond af met psalmgezang en gebed.
Zelf bereid ik de avond grondig voor. Dit doe ik door preken te luisteren over het onderwerp, er veel over te lezen en op te schrijven. We hebben o.a. de Bijbelboeken
1 Petrus, de Johannesbrieven, enkele psalmen en afgelopen seizoen Daniël en Jakobus behandeld.
De sfeer op de mannenvereniging is heel gemoedelijk.
Ik ga er met veel plezier naar toe. Ik vind deze avonden een mooi middel om grondig bezig te zijn met een Bijbelboek en dit vervolgens te delen. We leren ook veel van elkaar; er is een hoop levenservaring bijeen op zo’n avond. Als voorzitter vind ik het belangrijk dat er ruim tijd is voor gesprek en persoonlijke verhalen. Ik ga altijd met een voldaan gevoel weer naar huis.
Tot slot
Een mooie anekdote om te delen: op de laatste avond voor we genoodzaakt waren te stoppen vanwege de corona-uitbraak, behandelden we psalm 91. Deze psalm gaat over bescherming en bewaring. Het was (achteraf) bijzonder dat dit juist op deze avond aan de beurt was.
Geloofsopvoeding
De dingen die boven zijn
Kolossenzen 3:1: Als u nu met Christus opgewekt bent, zoek dan de dingen die boven zijn, waar Christus is, Die aan de rechterhand van God zit.
‘Besef dat jongeren gemiddeld zesenhalf uur per dag online actief zijn. En besef dat jongeren gemiddeld 237 meldingen per dag ontvangen.’ Dit zijn zomaar twee zinnetjes uit de presentatie van Leenard Kanselaar die begin juni in opdracht van de HGJB ons als jeugdwerkleiders meenam in de online leefwereld van jongeren. Je zou verwachten dat die zesenhalf uur en 237 meldingen een uitzonderingsgroep zou zijn, maar gaat om een gemiddelde. Die cijfers gaan dus ook over onze jongeren, over uw en jouw kind(eren).
Ik ben best benieuwd wat Paulus aan de gemeente van Kolosse geschreven had als hij wist wat de online leefwereld van jongeren inhield en dat deze cijfers realiteit waren onder de jongeren in zijn gemeente. Maar goed Paulus zegt in zijn tijd, zoek de dingen die boven zijn. Hoewel de term ‘online actief’ niet per se negatief geladen hoeft te zijn, bekruipt mij soms het gevoel dat de online leefwereld van jongeren deze oproep van Paulus tot een grote uitdaging maken. Denk aan de ideaalbeelden die gecreëerd worden op het gebied van uiterlijk, bezit en gezondheid op bijvoorbeeld TikTok, Snapchat en Instagram. Deze invloeden zijn eindeloos in aanbod en gaan heel de dag door in het leven van een jongere. Of denk aan de gamewereld die vaak zeeën van tijd en soms ook geld kosten om bij te blijven in de online community van je gamevrienden. En zo zijn er nog veel meer onderdelen van de online leefwereld van jongeren te noemen.
En nogmaals, in zichzelf hoeven sommige activiteiten in de online leefwereld van jongeren niet verkeerd te zijn en kunnen juist positief zijn, maar de vraag is wel of deze activiteiten de Bijbelse oproep om te zoeken naar de dingen die boven zijn, namelijk Christus, tot een struikelblok kunnen maken. Als een influencer zegt: doe dit en dan krijg je veel geld en hoef je niet meer bij je bijbaantje te werken. Of doe dit dan zie je er knapper uit. Of doe dit en dan hoor je erbij etc. Horen we eerder de oproep: ‘zoek de dingen die op aarde zijn’ in plaats van ‘zoek de dingen die boven zijn’.
Het is dus heel belangrijk om als ouder(s) te beseffen dat uw kind(eren) waarschijnlijk uren per dag leeft in deze online wereld waar veel aardse invloeden hun leven en hun zijn vormen, zonder dat u het wellicht doorhebt. En dit tegenover de vaak weinige minuten per dag van Bijbel en gebed waarin gericht wordt op de dingen die boven zijn. Daarom tot slot enkele opmerkingen/tips:
- Verdiep je in de online leefwereld van je kind(eren). Weet wat TikTok, Snapchat of Instagram is. Of vraag bijvoorbeeld als vader een keer aan je zoon welke game hij aan het spelen is en toon interesse in wat het doel van het spel is.
- Verzaak de huisgodsdienst niet, want waar en van wie zouden ze anders dagelijks kunnen leren over de dingen die van boven zijn tegenover de stormvloed van aardse dingen?
- Breng uw eigen online leefwereld in kaart en bedenk op welke manier u door die leefwereld beïnvloed wordt. Hoe bent u een voorbeeld? Welk effect heeft dit op uw kind(eren)?
- Beperk het gebruik van de telefoon als het tijd is voor de dingen van boven. Die 237 meldingen gaan altijd door, ook op zondag, zelfs in de kerkdienst.
De ruimte ontbreekt natuurlijk om verder op dit thema in te gaan, maar als u op een toegankelijke manier meer wilt weten over de online leefwereld van jongeren, kan het de moeite waard zijn om Leenard Kanselaars boek te lezen.
Adwin Steenbergen, jeugdwerkadviseur
(Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.)
Geef de pen door
Wij zijn Henk, Noah en Selah Nieuwenhuis en wonen sinds twee jaar met veel plezier aan de Achterstraat in Putten. We voelen ons dankbaar om hier te mogen wonen in een mooie, rustige omgeving waar we graag wandelen. Hoewel we niet oorspronkelijk uit Putten komen, Henk uit Ermelo en Noah uit Driebergen, voelen we ons hier steeds meer thuis.
We vinden het belangrijk om ons leven te bouwen op geloof en verbinding. Geloof is voor ons iets wat geleefd wordt in het dagelijks leven — in ontmoeting, zorg voor elkaar en samen groeien in vertrouwen op God.
We zijn dankbaar voor de warme en open sfeer in de gemeente en hopen op termijn ook actief bij te kunnen dragen, op een manier die bij ons past. We geloven dat het kerk-zijn iets is wat je samen doet — in ontmoeting, gebed en betrokkenheid bij elkaar. We kijken ernaar uit om daarin te groeien en steeds meer verbonden te raken met de gemeente.
Samen hebben we een dochtertje, Selah, die inmiddels zeven maanden oud is. Ze brengt één dag per week door bij Kukeleku en heeft het daar enorm naar haar zin. Het is mooi om te zien hoe ze zich ontwikkelt en geniet van het contact met anderen.
Noah is toegepast gerontoloog en werkt als casemanager dementie in Zeist, waarin ze ouderen en hun naasten ondersteunt. Henk is sinds kort gestart als zelfstandige in de legkippen. Een mooie stap waarin hij zijn liefde voor het buitenleven en ondernemerschap kan combineren.
We hopen in de komende tijd meer mensen te leren kennen, deel te worden van de gemeenschap en bij te dragen waar dat kan. Mocht je ons een keer tegenkomen — in de kerk, op straat of tijdens een wandeling — spreek ons gerust aan. We maken graag kennis!
Ik geef de pen door aan Lianne van Beek. We hebben elkaar leren kennen op belijdeniscatechisatie.
Hartelijke groet,
Henk, Noah, Selah
Interview
Vrouwenvereniging Hoef
Voor dit interview is er een gesprek geweest met Martie Bakker, de secretaresse van vrouwenvereniging Hoef. Voordat we bespraken wat er zoal op een verenigingsavond gebeurt, vertelde ze iets over haarzelf.
Martie woont, met Jan, nu 25 jaar in Hoef. Het is een fijne buurtschap. De mensen kennen elkaar en leven met elkaar mee.
Voor Martie is het geloof in God altijd op de achtergrond aanwezig geweest in haar leven, maar van kerkbezoek ‘kwam het niet vaak’. Tot ze een jaar of tien geleden bedacht: ‘Maar ik moet en wil daar toch wel zijn’. Het bijzondere gebeurde dat ze echt geraakt werd door Gods Woord en ze besloot belijdeniscatechisatie te volgen, samen met Jan. Martie was zestig jaar toen ze uit volle overtuiging belijdenis van haar geloof deed. Ze heeft het ervaren als een heel bijzonder jaar én afsluitend moment! Mooi om als ‘oudere’ tussen en met jonge(re) mensen uit te spreken dat je de Heere God wilt volgen.
In de jaren daarvoor werd Martie uitgenodigd om een keer te komen kijken op de vrouwenvereniging. De sfeer was fijn en gemoedelijk; ze voelde zich thuis en werd een paar jaar geleden secretaresse. In de loop van de tijd zijn er op de vereniging allerlei gewoontes ontstaan.
Zo wordt er bij het eerste kopje koffie op een koekje getrakteerd. Degene die dit verzorgt, zoekt thuis een gedicht op wat mooi bij de studie van de avond past. De leden zorgen ook om de beurt voor iets lekkers bij de tweede keer koffie of thee en degene die dat doet, zoekt een psalm uit die haar aanspreekt. Zo zijn de koffiemomenten niet alleen gezellig en een moment om bij te praten, maar wordt iedereen betrokken bij de invulling van de avond.
De kring volgt ‘Vrouw tot vrouw’. Afgelopen jaar werd daardoor het Bijbelboek Ruth behandeld. Het is zo bijzonder om te ontdekken hoe deze Bijbelse geschiedenis aansluit op ons leven van nu. Iedereen heeft te maken met eenzaamheid, verdriet en rouw. Maar God had een plan en Hij gebruikte daarvoor Naomi, maar ook een vreemdelinge, een vluchtelinge, zodat uit haar een stamvader van de Heere Jezus geboren zou worden! Allebei moesten ze leren om los te laten en op God te vertrouwen. Zo konden ze God de eer geven Die alles goed maakte na de moeilijke periode in hun leven.
Door hierover samen na te denken en het te bespreken word je getroost en mag je weten dat er in en door de HEER altijd hoop is, voor iedereen!
In het komend seizoen zal het boek Handelingen worden behandeld. Hierbij wordt iedereen uitgenodigd die zich in dit Bijbelboek wil verdiepen. Nieuwe leden zijn van harte welkom!
RUBRIEK ACHTERPAGINA
Geloofsopvoeding
De ontfermingen van God
Rom. 12:1: Ik roep u er dan toe op, broeders, door de ontfermingen van God, om uw lichamen aan God te wijden als een levend offer, heilig en voor God welbehaaglijk: dat is uw redelijke godsdienst.
Nadat we met elkaar gezongen en gebeden hadden, stonden de nieuwe belijdende leden op en werd het eten opgeschept. Ondertussen werd er gezellig gekletst over de orde van de dag of over de belijdeniscatechisaties van het afgelopen jaar. Zo begon twee weken geleden de zogeheten ‘belijden-is-(mee)doen avond’. Deze avond heeft als doel om de nieuwe belijdende leden bekend te maken met de vele commissies die er in onze gemeente zijn en hen praktisch na te laten denken over de betekenis van vooral het tweede gedeelte van de derde belijdenisvraag.
‘Wilt u, in de gemeenschap van de Protestantse Kerk in Nederland en onder haar opzicht, getrouw zijn onder de bediening van het Woord en de sacramenten, volharden in het gebed en het lezen van de Heilige Schrift, en wilt u met de u geschonken gaven meewerken aan de opbouw van de gemeente van Christus?’
Welke gaven heb ik van God ontvangen en waar en hoe zet ik die gaven in om de gemeente van Christus op te bouwen? Korte presentaties over de evangelisatiecommissie, commissie vorming en toerusting, zendingscommissie en de jeugdraad maakten duidelijk wat, waar en wat voor soort bouwkrachten er nodig zijn in de gemeente. Daarna keken we vanuit Rom. 12:1-8 over welke gaven je persoonlijk ontvangen hebt om te gebruiken tot opbouw van het lichaam van Christus.
De gesprekken waren open, bemoedigend en opbouwend. Het deed mij oprecht goed – en ik hoop u en jou ook – om te zien dat zo’n groep zich bewogen weet door Gods liefde voor hen en zich daarom ook willen inzetten voor Zijn gemeente. Laat deze nieuwe lidmaten een bemoediging en een voorbeeld zijn voor u en jou.
Paulus roept ons op om ‘door de ontfermingen van God (…) uw lichamen aan God te wijden als een levend offer’. Gods ontfermingen voor ons vormen de onmisbare motivatie om je volledig toe te wijden aan God. Hoewel die volledige toewijding veel breder is dan je inzetten voor Gods gemeente, is het daar zeker niet van uitgezonderd. Kortom, denk na over wat Gods ontfermingen voor jou inhouden en bespreek deze scherpe stelling:
- Als een christen zijn leven niet tot beschikking van God en Zijn gemeente wil stellen, zegt diegene daarmee dat het offer van Jezus zijn toewijding niet waard is.
Bij de afsluiting van het winterwerk heeft u ongetwijfeld gehoord dat er nog vele mensen nodig zijn voor in ieder geval de 12- en 12+ clubs en daarom nogmaals, met de ontfermingen van God op ons netvlies, de oproep om je op te geven. Neem gerust contact op voor meer informatie.
Rom. 12:6-8: En nu hebben wij genadegaven, onderscheiden naar de genade die ons is gegeven: hetzij profetie, naar de mate van het geloof; hetzij dienstbetoon, in het dienen; hetzij wie onderwijst, in het onderwijzen; hetzij wie bemoedigt, in het bemoedigen; wie uitdeelt, in oprechtheid; wie leiding geeft, met inzet; wie zich over anderen ontfermt, met blijmoedigheid.
Adwin Steenbergen
jeugdwerkadviseur, Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
Rubriek Geef de pen door
Hallo allemaal,
Leuk dat je de pen aan mij hebt doorgegeven, Niels Kok!
Ik ben Rhodé Oudshoorn en ik ben 21 jaar. Ik vind het leuk om nieuwe mensen te leren kennen in de gemeente. Een geschikte plek om dit te doen is op de JV, waar ik inmiddels al 4 jaar lid van ben. De afgelopen jaren heb ik in het bestuur gezeten, waarmee we allerlei activiteiten voor de vereniging opzetten. De leukste dingen om samen te doen, zijn het kerstgala en het kamp. Hier zie ik elk jaar weer naar uit. Daarnaast vind ik het mooi dat we op de vereniging kunnen praten over dingen die ons bezig houden, zowel met betrekking tot het geloofsleven als het leven van alledag.
In mijn dagelijks leven volg ik de studie bestuurskunde aan de VU in Amsterdam. Hierbij richt ik me op hoe veiligheid in de samenleving bestuurd kan worden. Op dit moment ben ik bezig met mijn afstudeeropdracht en hoop ik deze zomer mijn studie af te kunnen ronden. In mijn vrije tijd vind ik het leuk om te volleyballen, maar ook om muziek te maken of met vrienden af te spreken.
Afgelopen jaar heb ik belijdenis mogen doen samen met een grote groep gemeenteleden. Het was bijzonder hoe we tijdens de belijdeniscatechisatie konden praten over de rol die God in ons leven speelt. Ik ben God dankbaar voor de momenten die ik tijdens deze catechese-uren heb mogen beleven.
Ik geef de pen graag door aan Noah Nieuwenhuis, die ik heb leren kennen tijdens belijdeniscatechisatie.
Wie weet, zien we elkaar snel!
Rhodé Oudshoorn
Rubriek Even voorstellen
Graag stellen wij ons voor;
Wij zijn Caroline en Leo Voorwinden en hebben zes kinderen waarvan er drie thuis wonen.
Nadat onze beide partners overleden, heeft God ons bij elkaar gebracht en mochten we een nieuw gezin starten.
We hebben lang in Brabant gewoond en zijn na vier jaar Voorthuizen nu in Putten beland.
Leo is werkzaam in de levensmiddelen en Caroline is als vrijwilliger werkzaam met vluchtelingen. Onze oudste kinderen zijn getrouwd en wonen verspreid in het land.
Op dit moment zijn twee zoons voor een jaar werkzaam in resp. Canada en
Nieuw-Zeeland. Ze hopen rond de zomer weer terug te keren en werk en studie op te pakken.
We zijn inmiddels geland in Putten en genieten enorm van onze nieuwe plek.
Kerkelijk worden we erg vriendelijk ontvangen en proberen we langzamerhand mee te doen aan de (vele) activiteiten zodat we steeds nieuwe mensen leren kennen.
Al met al voelen we ons gezegende mensen en hopen snel te integreren.
Liefdevolle groeten,
Leo en Caroline, Sander, Jasper en Koen