RUBRIEK ACHTERPAGINA

Geloofsopvoeding

De ontfermingen van God

Rom. 12:1: Ik roep u er dan toe op, broeders, door de ontfermingen van God, om uw lichamen aan God te wijden als een levend offer, heilig en voor God welbehaaglijk: dat is uw redelijke godsdienst.

Nadat we met elkaar gezongen en gebeden hadden, stonden de nieuwe belijdende leden op en werd het eten opgeschept. Ondertussen werd er gezellig gekletst over de orde van de dag of over de belijdeniscatechisaties van het afgelopen jaar. Zo begon twee weken geleden de zogeheten ‘belijden-is-(mee)doen avond’. Deze avond heeft als doel om de nieuwe belijdende leden bekend te maken met de vele commissies die er in onze gemeente zijn en hen praktisch na te laten denken over de betekenis van vooral het tweede gedeelte van de derde belijdenisvraag.

‘Wilt u, in de gemeenschap van de Protestantse Kerk in Nederland en onder haar opzicht, getrouw zijn onder de bediening van het Woord en de sacramenten, volharden in het gebed en het lezen van de Heilige Schrift, en wilt u met de u geschonken gaven meewerken aan de opbouw van de gemeente van Christus?’

Welke gaven heb ik van God ontvangen en waar en hoe zet ik die gaven in om de gemeente van Christus op te bouwen? Korte presentaties over de evangelisatiecommissie, commissie vorming en toerusting, zendingscommissie en de jeugdraad maakten duidelijk wat, waar en wat voor soort bouwkrachten er nodig zijn in de gemeente. Daarna keken we vanuit Rom. 12:1-8 over welke gaven je persoonlijk ontvangen hebt om te gebruiken tot opbouw van het lichaam van Christus.

De gesprekken waren open, bemoedigend en opbouwend. Het deed mij oprecht goed – en ik hoop u en jou ook – om te zien dat zo’n groep zich bewogen weet door Gods liefde voor hen en zich daarom ook willen inzetten voor Zijn gemeente. Laat deze nieuwe lidmaten een bemoediging en een voorbeeld zijn voor u en jou.

Paulus roept ons op om ‘door de ontfermingen van God (…) uw lichamen aan God te wijden als een levend offer’. Gods ontfermingen voor ons vormen de onmisbare motivatie om je volledig toe te wijden aan God. Hoewel die volledige toewijding veel breder is dan je inzetten voor Gods gemeente, is het daar zeker niet van uitgezonderd. Kortom, denk na over wat Gods ontfermingen voor jou inhouden en bespreek deze scherpe stelling:

 

• Als een christen zijn leven niet tot beschikking van God en Zijn gemeente wil stellen, zegt diegene daarmee dat het offer van Jezus zijn toewijding niet waard is.

Bij de afsluiting van het winterwerk heeft u ongetwijfeld gehoord dat er nog vele mensen nodig zijn voor in ieder geval de 12- en 12+ clubs en daarom nogmaals, met de ontfermingen van God op ons netvlies, de oproep om je op te geven. Neem gerust contact op voor meer informatie.

 

Rom. 12:6-8: En nu hebben wij genadegaven, onderscheiden naar de genade die ons is gegeven: hetzij profetie, naar de mate van het geloof; hetzij dienstbetoon, in het dienen; hetzij wie onderwijst, in het onderwijzen; hetzij wie bemoedigt, in het bemoedigen; wie uitdeelt, in oprechtheid; wie leiding geeft, met inzet; wie zich over anderen ontfermt, met blijmoedigheid.

Adwin Steenbergen

jeugdwerkadviseur, Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

 

Rubriek Geef de pen door 

Hallo allemaal,

Leuk dat je de pen aan mij hebt doorgegeven, Niels Kok!

Ik ben Rhodé Oudshoorn en ik ben 21 jaar. Ik vind het leuk om nieuwe mensen te leren kennen in de gemeente. Een geschikte plek om dit te doen is op de JV, waar ik inmiddels al 4 jaar lid van ben. De afgelopen jaren heb ik in het bestuur gezeten, waarmee we allerlei activiteiten voor de vereniging opzetten. De leukste dingen om samen te doen, zijn het kerstgala en het kamp. Hier zie ik elk jaar weer naar uit. Daarnaast vind ik het mooi dat we op de vereniging kunnen praten over dingen die ons bezig houden, zowel met betrekking tot het geloofsleven als het leven van alledag.

In mijn dagelijks leven volg ik de studie bestuurskunde aan de VU in Amsterdam. Hierbij richt ik me op hoe veiligheid in de samenleving bestuurd kan worden. Op dit moment ben ik bezig met mijn afstudeeropdracht en hoop ik deze zomer mijn studie af te kunnen ronden. In mijn vrije tijd vind ik het leuk om te volleyballen, maar ook om muziek te maken of met vrienden af te spreken.

Afgelopen jaar heb ik belijdenis mogen doen samen met een grote groep gemeenteleden. Het was bijzonder hoe we tijdens de belijdeniscatechisatie konden praten over de rol die God in ons leven speelt. Ik ben God dankbaar voor de momenten die ik tijdens deze catechese-uren heb mogen beleven.

Ik geef de pen graag door aan Noah Nieuwenhuis, die ik heb leren kennen tijdens belijdeniscatechisatie.

Wie weet, zien we elkaar snel!

Rhodé Oudshoorn

 

Rubriek Even voorstellen

Graag stellen wij ons voor;

Wij zijn Caroline en Leo Voorwinden en hebben zes kinderen waarvan er drie thuis wonen.

Nadat onze beide partners overleden, heeft God ons bij elkaar gebracht en mochten we een nieuw gezin starten.

We hebben lang in Brabant gewoond en zijn na vier jaar Voorthuizen nu in Putten beland.

Leo is werkzaam in de levensmiddelen en Caroline is als vrijwilliger werkzaam met vluchtelingen. Onze oudste kinderen zijn getrouwd en wonen verspreid in het land.

Op dit moment zijn twee zoons voor een jaar werkzaam in resp. Canada en

Nieuw-Zeeland. Ze hopen rond de zomer weer terug te keren en werk en studie op te pakken.

We zijn inmiddels geland in Putten en genieten enorm van onze nieuwe plek.

Kerkelijk worden we erg vriendelijk ontvangen en proberen we langzamerhand mee te doen aan de (vele) activiteiten zodat we steeds nieuwe mensen leren kennen.

Al met al voelen we ons gezegende mensen en hopen snel te integreren.

Liefdevolle groeten,

Leo en Caroline, Sander, Jasper en Koen

 

Interview mannenvereniging ‘Wees een zegen’ uit Huinen

In deze rubriek waarbij we willen vertellen over de Bijbelkringen in onze gemeente zijn we nu in gesprek gegaan met iemand van de mannenvereniging in Huinen t.w. ‘Wees een zegen’. Wat een mooie naam, met daarin een bijzondere opdracht! De vereniging heeft negentien leden, waarvan de leeftijd varieert van 35 tot ongeveer 80 jaar.

Arjen Klinck, 35 jaar, is secretaris van de vereniging en wilde wel geïnterviewd worden. Toen ik Arjen vroeg waarom hij lid was geworden, vertelde hij dat hij lid was geweest van de jeugdvereniging in het dorp (HDDWEDVL). Op een bepaalde leeftijd wilde hij graag een andere vereniging of kring bezoeken. Hij wist niet precies wat hij wilde maar een vriend nodigde hem uit om een keer te komen kijken op deze mannenvereniging en dat beviel zo goed, dat hij nu dus lid is van deze vereniging.

Hoe verloopt een avond zoal? Elke twee weken is er een ontmoeting. Dan wordt er geopend met gebed, een psalm wordt gezongen en daarna is er een rondvraag over het wel en wee van de leden van de kring. Dan wordt er, door wisselende leden, een inleiding gehouden. Hiervoor wordt het blad ‘MANkracht’ gebruikt van de Hervormde Mannenbond op G.G. Hierin staan twee Bijbelstudies met vragen, een artikel en een interview, toegespitst op het leven van mannen. Iedereen die lid is van de vereniging krijgt dit blad thuisgestuurd. Door deze Mannenbond worden ook streekvergaderingen georganiseerd om elkaar te ontmoeten rondom het Woord. Arjen vertelde dat in het afgelopen seizoen gedeelten uit het Bijbelboek Daniël zijn behandeld. Een boeiend boek omdat het over het leven van Daniël gaat, maar ook over de visioenen die hij zag. Na de inleiding worden de vragen in kleinere groepen besproken. Tijdens die bespreking ontstaan mooie gesprekken, waarbij leeftijd wegvalt en er gedeeld kan worden wat het Woord van God met je doet of gedaan heeft, ook in tijden van rouw en verdriet. Daarin kun je van elkaar leren en elkaar bemoedigen. Zo worden het ‘rijke’ avonden. Dan is het tijd voor pauze met koffie en iets lekkers, waarna de vragen nog plenair worden besproken. Zo hoor je van elkaar wat er is ‘ontdekt’ in de Bijbel. De avonden worden afgesloten met het zingen van een Psalm en dankgebed met voorbede.

De vereniging behandelt het ene jaar een Bijbelboek uit het Oude en het andere jaar uit het Nieuwe Testament. In het komende seizoen zal de brief van Jakobus worden behandeld. De studies hiervoor zijn geschreven door ds. J.C. Schuurman.

Arjen geeft aan dat de eerstvolgende ontmoeting zal zijn op 6 okt. 2025 om 19.30 uur in de kleine zaal van de Zuiderkerk. Hiervoor wordt iedereen die geïnteresseerd is, van harte uitgenodigd!

Geloofsopvoeding

Zing voor de Heere!

Ps. 104:33: Ik zal voor de HEERE zingen in mijn leven, ik zal voor mijn God psalmen zingen, mijn leven lang.

Een hoop gebonk op de deur gepaard met luid geschreeuw was niets vreemd op een doordeweekse ochtend in de zomervakantie vlak voordat de kinderclub zou beginnen op camping de Westeinder in Rijsenhout. Een aantal erg korte nachten op rij zorgden ervoor dat ik dan nog met slaap in mijn ogen de kinderen binnen zag stormen. En dan begonnen de eerste (christelijke) liedjes. De kinderen sleurden mij mee, terwijl ik mijn best deed om wakker te worden. Soms zongen we wel tien liedjes achter elkaar, want elk kind wilde natuurlijk zijn of haar verzoeknummer zingen. In al die jaren Dabar (Dabar is vrijwillig recreatie- en evangelisatiewerk tijdens de zomervakantie op een camping) heb ik een hoop geleerd, maar waar ik me vaak over verwonderd heb, is het kinderlijk enthousiasme van het onuitputtelijke ‘nog een keer’ en ‘nog een liedje’.

Als we de Psalmen lezen, lijkt het wel alsof de psalmdichters ons ook iets van dat onuitputtelijke kinderlijk enthousiasme willen leren als het gaat om het zingen voor God. Ze roepen ons namelijk zo vaak op om te zingen voor de Heere. Psalm 104 is maar een voorbeeld uit velen. Welke plaats neemt het zingen voor de Heere in, in ons leven? Specifieker nog: hoe doen we dat eigenlijk in een gezin?

Een bekende uitspraak is dat elk (christelijk) gezin een kerkje in het klein is. Het beeld van de eredienst wordt dan doorgetrokken naar het gezin. Denk bijvoorbeeld aan het lezen van de Bijbel en het gebed. Wat is een eredienst zonder het lezen van de Bijbel en het gebed? Dat bestaat niet. Maar wat is een eredienst zonder het zingen? Als je daar even over nadenkt, wordt het belang van zingen voor de Heere duidelijk. Niet alleen voor in de kerk, maar ook voor in het gezin.

Zingen voor God is dus niet alleen iets voor in de kerkdienst. Ps. 104 zegt als het ware dat hij zingend door het leven gaat. Mozes en het volk Israël zingen als ze veilig door de Schelfzee zijn geleid (Exod. 15:1-21), Hannah zingt na de geboorte van Samuel (1 Sam. 2:1-11) en Paulus en Silas zingen in hun cel lofzangen (Hand. 16:25). Blijkbaar welt er een drang op om te zingen voor de Heere als we doorhebben wat God doet, heeft gedaan of zal doen (denk bijvoorbeeld aan een heerlijke psalm of lied die de preek perfect onderstreept). Zingen voor God is onlosmakelijk verbonden met God en Zijn daden geopenbaard in Zijn Woord.

Maar hoe kan ik in het gezin voor de Heere zingen? Dat kan best een uitdaging zijn, zeker als je met een paar pubers in huis zit. Dat is meteen een goede reden om op jonge leeftijd te beginnen. Kinderen leren razendsnel, zeker als het om liedjes gaat (de kinderen op de Dabarcamping kenden meer liedjes uit hun hoofd dan ik). Hierbij wat handvatten om over na te denken die ik geleerd heb in de afgelopen jaren als ik bij gezinnen op bezoek was of mee mocht eten: sluit de maaltijd af met een psalm of lied, leg je kind op bed en sluit af met een psalm of lied of zing mee als je kind een psalm of lied speelt op zijn of haar muziekinstrument.

 

Kol. 3:16: Laat het woord van Christus in rijke mate in wonen, onderwijs elkaar en wijs elkaar terecht in alle wijsheid en zing voor de Heere met psalmen, lofzangen en geestelijke liederen, met dank in uw hart.

Adwin Steenbergen,

jeugdwerkadviseur

 

Geef de pen door 

Bedankt Mark voor het doorgeven van de pen!

Mijn naam is Niels Kok en ik ben 41 jaar oud. Ik ben geboren en getogen in Soest, waar ik ben opgegroeid in een gezin met vier kinderen. Mijn broer, Arjan Kok, mag ons regelmatig begeleiden als organist tijdens de (kerk)diensten.

Mijn ouders zijn enige tijd geleden vanuit Soest naar Ermelo verhuisd en hebben zich daar ook bij onze gemeente aangesloten (wijk 2).

Het is inmiddels ruim zestien jaar geleden dat mijn vrouw (Eline) en ik verhuisden van Huis ter Heide naar Putten. De eerste jaren woonden we aan de Mennestraat (Bijsteren), waar we onze drie gezonde kinderen mochten verwelkomen: Aimée (16), Jade (14) en Tiemen (12). Inmiddels wonen we met veel plezier al een aantal jaar aan de Huybertsenweg.

Met ons gezin gaan wij wekelijks op zondag naar de Oude Kerk. Iets wat voor ons belangrijk is en wat wij van onze beide ouders hebben meegekregen. Daarnaast  gaan wij ook graag naar de ‘Open Huis’ diensten in de Nieuwe Kerk.

In de beginjaren binnen onze gemeente heb ik mee mogen helpen met de begeleiding van de vrijwilligers van de Witte Tent. En sinds enkele jaren ben ik actief als ‘leiding’ binnen de prachtige jeugdvereniging 'Hebt Dan De Waarheid En De Vrede Lief'. Iets waar ik niet lang over na hoefde te denken toen ik hiervoor werd gevraagd. Het is een voorrecht en een zegen om op de vrijdagavond met de jongeren bezig te mogen zijn en van elkaar te leren tijdens o.a. de Bijbelstudies. We mogen als gemeente dankbaar zijn dat we zo rijk gezegend zijn met zo’n grote groep jongeren!

In mijn dagelijks leven werk ik sinds sept. vorig jaar als Technisch Applicatie Beheerder bij het Politie Diensten Centrum. Iets wat ik met veel plezier mag doen en indirect iets kan bijdragen aan een betere samenleving.

Ik geef de pen door aan Rhodé Oudshoorn met wie ik samen in het bestuur van de jeugdvereniging heb gezeten.

 

RUBRIEK ACHTERPAGINA

Rubriek Interview

 Als vervolg op het vorige interview over Vrouwenvereniging Bij de Bron, volgt nu een interview over dezelfde vrouwenvereniging met Carolien Kok.

 Wie ben ik?

Mijn naam is Carolien Kok. Ik woon in Ermelo, ben getrouwd en moeder van vier kinderen.

Geboren in Zeist, ben ik vijf jaar geleden neergestreken in Ermelo. In mijn jonge jaren werkte ik als verpleegkundige in het ziekenhuis. Daarna heb ik, tot enkele jaren geleden, samen met mijn man een aantal drogisterijen gehad.

Omdat twee van onze kinderen in Putten wonen, hebben we besloten om ons ook aan te sluiten bij de Hervormde Gemeente van Putten. We hebben het hier goed naar onze zin!

Vrouwenvereniging Bij de Bron

In Soest was ik aangesloten bij een vrouwenvereniging en dat wilde ik nu graag weer. Ik vind het belangrijk om met anderen te spreken over de Bijbel. Iedereen heeft zijn of haar eigen invalshoek en van elkaar kun je altijd leren. Daarom ben ik ook bij de Hervormde Gemeente van Putten op zoek gegaan naar een vrouwenvereniging en zo

terechtgekomen bij vrouwenvereniging Bij de Bron. Wij hebben op dit moment ongeveer 26 leden en komen tijdens het winterseizoen om de week bij elkaar op maandagavond.

Hoe ziet zo’n avond eruit? Als je lid wordt van de vrouwenvereniging, word je ook lid van het blad Vrouw tot Vrouw. De Bijbelstudies die in dit magazine staan, worden op de vrouwenvereniging gebruikt. Omdat elk lid het blad thuis krijgt, kun je je thuis voorbereiden op de avond. Er staan vragen bij, waar je ook al over na kunt denken.

Op de avond zelf wordt de avond geopend, wel en wee gedeeld en daarna gebed. Waarna we met elkaar de uitwerking van de Bijbelstudie in Vrouw tot Vrouw lezen. Dan volgt de pauze. Daarna gaan we in groepjes uiteen en bespreken we de vragen. Na het bespreken van de vragen, worden de vragen nog plenair besproken. Soms worden er mooie dingen gedeeld, of zijn er nog vragen die beantwoord worden.
We hebben speciale avonden, zoals met kerst of met Pasen. Ook wordt er af en toe een spreker uitgenodigd, bijvoorbeeld iemand van Open Doors of Stichting Hulp Oost-Europa.

Wat de vrouwenvereniging voor mij, naast het bestuderen van het Woord, de moeite waard maakt, is de onderlinge band die er is. We leven met elkaar mee; er is aandacht voor elkaar. Het is mooi om elkaar te bemoedigen en ik leer veel van de geloofservaringen van de andere vrouwen.
Ik ben dankbaar dat ik hier deel van uit mag maken!

Rubriek Interview

Hoi allemaal,

Bedankt voor het doorgeven van ‘de pen’, Anouk Mouw!

Ik ben Mark van de Kamp en ben 26 jaar. Ik probeer actief te zijn in de gemeente door mij o.a. in te zetten voor de 20+ ontmoetingsavonden. Ook heb ik afgelopen najaar voor het eerst meegedraaid in het Alpha-team van onze gemeente. Het was een bijzonder seizoen met mooie gesprekken waar ik ook veel van heb mogen leren. Hiernaast zit ik bijna drie jaar bij een 20+ kring. We starten de avonden met een gezamenlijke maaltijd en eindigen met een spelletje. Hierdoor hebben we een mooie band opgebouwd en kunnen we dieper op de Bijbelstudie ingaan.

In het dagelijks leven ben ik werkzaam in de gehandicaptenzorg. Ik werk op een woongroep waar negen oudere mannen wonen die het niveau hebben van een kind van een half jaar. Ik hoop ze elke dag weer een vrolijke dag te bezorgen. Eens in de zoveel tijd neem ik een paar bewoners mee naar de kerk. Ergens herkennen ze liedjes die ze vroeger ook hoorden en zingen op hun manier mee.

Drie jaar geleden ben ik van de JV afgegaan. Ik heb hier een mooie tijd beleefd en het heeft mij gevormd. Ik ben mijn vriendengroep daar tegengekomen en samen met hen waren we actief voor de vereniging aan het werk. Ik leerde er organiseren en voor de groep staan. Iets wat ik nog steeds doe.

Ik dank God voor alles wat ik heb gekregen en de mensen die Hij om mij heen heeft gegeven.

Ik geef de pen door aan een van de JV-leiding: Niels Kok.

Misschien tot snel,

Mark van de Kamp.

 Interview 

Als vervolg op het vorige interview over de Bijbelkring voor vrouwen volgt nu een interview met Rita Vijfhuize over Vrouwenvereniging ‘Bij de Bron’.

 Wie ben ik?

Ik ben Rita Vijfhuize, geboren en opgegroeid in Lisse tussen de bollenvelden.

Door mijn werk verhuisde ik naar Zeeland. Daar werd ik hoofdleidster van een 4-klassige kleuterschool en ontmoette er ook mijn huidige man😉.

We woonden in Kapelle-Biezelinge, werkten beiden in het onderwijs in Yerseke en kerkten in Goes. Om dit in één plaats te combineren verhuisden we, met onze tweeling, naar Putten en streken neer in het mooie buurtschap Diermen. Hier wonen we nog steeds met veel plezier.
Een hele overgang van een grote school naar een kleine, maar knusse buurtschool.

Van een niet al te grote Buitengewone Hervormde Gemeente naar een grote Hervormde Gemeente met vijf wijken!

Vrouwenvereniging ‘Bij de Bron’

Wat was de vraag welkom, om de eerste avond aanwezig te zijn bij een nieuw op te richten vrouwen Bijbelstudievereniging. De opzet was vrouwen toerusten voor hun taak in gezin en kerk vanuit de Bijbel (de eerste zegen heb je al bij het thuis, in alle stilte, vanuit de Bijbel de vragen te beantwoorden). Een tweede aspect was om zo als gemeenteleden uit verschillende wijken meer met elkaar verbonden te zijn.

Na al die jaren kan ik zeggen: ja, dankbaar ervaar ik die verbondenheid!

Zo ontstond in 1987 onze vrouwenvereniging ‘Bij de Bron’ en sloten we ons aan bij de ‘Hervormde Vrouwenbond’, die nu ‘Vrouw tot Vrouw’ heet.

Heel wat jaren ben ik  van onze vereniging secretaresse geweest, wat een extra verbondenheid geeft.

De eerste paar bijeenkomsten verzorgden we zelf een Bijbelstudie over een onderwerp en maakten daar vragen bij. Al gauw volgden we de Bijbelstudie van de Vrouwenbond.  Aan de orde zijn o.a. gekomen: Esther, de Psalmen, Prediker, Het Koninkrijk van God, Openbaring. Dit seizoen hebben we stil gestaan bij het Bijbelboek Ruth.

We gaan in groepjes uiteen om de vragen te bespreken. Heel fijn, om van elkaar te leren, te delen, inzicht te krijgen hoe anderen bemoedigd worden en steun vinden bij de God  van de Bijbel. Het zijn bouwstenen voor je geloof. Samen te zoeken naar Gods wil in ons leven, te ontdekken wie wij zijn en Wie God voor ons wil zijn!

Zeker in onze tijd nodig, nu er zo getornd wordt aan de fundamentele waarden van het leven. Onderwijs, zorg, aandacht en gebed voor elkaar is nodig! Samen rondom het Woord, als gemeente van God!

 

Geloofsopvoeding

Een enorme bol met wol

Ps. 71:18: Ja, ook nu de ouderdom en grijsheid gekomen is – verlaat mij niet, o God, totdat ik deze generatie Uw sterke arm verkondigd heb, alle nakomelingen Uw macht.

Iedereen zat met open mond te kijken. Onder haar ene arm bevond zich een enorme bol met wol, terwijl ze met haar andere arm netjes het draad afwikkelde en neer liet komen op de grond. Zo liep ze rustig heel de zaal door. Langs alle mentoren, de koster en de dominee. Uiteindelijk was de bol met wol onder haar ene arm verdwenen en hield ze alleen het uiteinde van het enorm lange draad vast in haar andere hand. De stilte ging gepaard met nieuwsgierige blikken. Al helemaal toen ze een schaar tevoorschijn haalde. Zorgvuldig knipte ze het kleinst mogelijke stukje van het uiteinde van het draad af en hield het in de lucht. ‘Dit’, zei ze, ‘is een voorbeeld hoe ik de catechisanten de eeuwigheid uitleg tegenover ons korte leven. Het is maar een beeld, maar het laat meer indruk achter dan dat je alleen maar zegt dat eeuwigheid geen einde heeft.’

Het feit dat ik hier nu over schrijf, bewijst haar punt. Ik zat daar geeneens als catechisant, maar als mentor die voor het eerst aanwezig was op de toerustingsavond voor het nieuwe catecheseseizoen. Deze vrouw was toen ergens in de vijfenzeventig jaar en ik was misschien net twintig. Ze was al jaren catechesementor en ze had niet gefaald om een indrukwekkende toerustingsavond te verzorgen. In de jaren erna mocht ik het voorrecht hebben om haar als mentor bezig te zien met de jongeren in mijn catechesegroep. Een vrouw gezegend met veel kennis en wijsheid op de meest eenvoudige manier. Zulke mensen – die zo Gods sterke arm in hun ouderdom verkondigen – vergeet je niet snel.

In Ps. 71 is een op leeftijd gekomen gelovige aan het woord die ondanks allerlei benauwde omstandigheden niet stopt om tot de Heere te bidden, op Hem te hopen en Hem te loven. Ouderdom brengt dan wel kwetsbaarheid, maar kwetsbaarheid brengt afhankelijkheid van de Heere. En die afhankelijkheid wordt zichtbaar in een mond die van Gods gerechtigheid vertelt. Een mond weliswaar die de afmetingen van die gerechtigheid niet weet (vers 15). Dat is toch prachtig! Zelfs de meest wijze en gerijpte gelovige is nog bezig met het ontdekken van de grootsheid van Gods machtige daden.

De reden waarom ik over ouderdom en jeugd begon te schrijven, is te vinden in de bede van vers 18. De psalmist bidt om niet verlaten te worden door God om toekomstige generaties te vertellen van Gods sterke arm. Dat is een bede waarin een hele belangrijke opdracht ligt verscholen voor de ouderen. De jeugd heeft jullie, heeft u nodig! Op welke manier?

1. Dat u blijkbaar in contact bent met de jeugd om zo ook over Gods machtige daden te vertellen. Dat kan nog steeds bijvoorbeeld als catechisatiementor zoals die vrouw waarover ik verteld heb. U hebt het grootste recht om groots over God te spreken, want de Heere heeft u groots gezegend met vele jaren van Zijn nabijheid. Vindt u het lastig om zo over God te praten? De psalmdichter vindt dat ook en daarom kunt u meebidden met hem in vers 8: Laat mijn mond vervuld worden met Uw lof en met Uw luister, de hele dag.

2. Dat u bidt voor de jeugd. Het gebed is voor de psalmist een bewezen manier om God tot hulp te roepen en die hulp te ontvangen zoals in vers 20: U, Die mij veel benauwdheden en ellende hebt doen zien, U zult mij weer levend maken en mij weer optrekken uit de diepe wateren van de aarde.

Zelfs als u dit leest gebonden aan een bed en aan de zorg van anderen, kan u en mag u op deze manier er voor de jeugd zijn. Ouders, kinderen en tieners geef opa en/of oma ook de ruimte om er op deze manier voor jullie te zijn. Tip: zoek ze op en lees of zing met ze Ps. 71.

Adwin Steenbergen

(jeugdwerkadviseur: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.)

 

Rubriek This is my song/my book 

De pen is mij gegeven door mijn zusje Gerrita.

Ik ben Wilbert van Dronkelaar.

Ik ben getrouwd met Anita van Dronkelaar en samen hebben wij vijf kinderen Maud, (12) Niek, Sven, Lars (9) en Ties (1).

Wat voor mij een mooi lied is? Dat is wel lastig. Ik ken veel liederen vanaf mijn jeugd en er komen nog steeds mooie bij.

Ik vind psalmen erg mooi. Maar een lied dat ook nog veel door mijn hoofd afgespeeld wordt, met zo'n mooie tekst en betekenis voor mij is toch wel deze.

‘Lichtstad met Uw paarlen poorten’.

Dit doet mij denken aan het ziekbed van mijn moeder. Samen speelden we allerlei christelijke liederen op haar kamer. Eentje sprong er bij mij altijd uit als die weer voorbij kwam, ‘Lichtstad met Uw paarlen poorten’.

Zodra ‘daar zal ik mijn Heer ontmoeten’ klonk, wees ze met haar vinger omhoog en werd ze blij. Daar ging ze heen, ze kon niet wachten.

Wat een vreugde zal het wezen straks vereend te zijn met Hem.

Daar geen rouw meer en geen tranen in het nieuw Jeruzalem.

Hier heb ik met eigen ogen gezien hoe wonderlijk God is.

Hoe God liederen gebruikt om je zo gerust te stellen.

Lichtstad met uw paarlen poorten, wond're stad zo hoog gebouwd

Nimmer heeft men op deez' aarde, ooit Uw heerlijkheid aanschouwd

Daar zal ik mijn Heer ontmoeten, luist'ren naar Zijn liefdesstem

Daar geen rouw meer en geen tranen, in het nieuw Jeruzalem.

Heilig oord vol licht en glorie, waar de boom des levens bloeit

En de stroom van levend water door de gouden Godsstad vloeit

Daar zal ik mijn Heer ontmoeten, luisteren naar Zijn liefdesstem

Daar geen rouw meer en geen tranen, in het nieuw Jeruzalem.

Wat een vreugde zal dat wezen, straks vereend te zijn met Hem

In die stad met paarlen poorten, in het nieuw Jeruzalem.

Daar zal ik mijn Heer ontmoeten, luisteren naar Zijn liefdesstem

Daar geen rouw meer en geen tranen in het nieuw Jeruzalem.

Laatste This is my song/my book

Helaas was dit de laatste ‘This is my song/my book’. Deze rubriek gaat stoppen.

We willen iedereen die hier een keer een stukje voor heeft geschreven hartelijk bedanken.

Vooral veel dank aan Albert Doppenberg die het samenstellen van deze rubriek de afgelopen jaren heeft verzorgd.

Rubriek Interview

Bijbelkring voor vrouwen

Graag wil ik een nieuwe rubriek voor de kerkbode voorstellen. Marjet de Boer heeft hier altijd interviews geplaatst met mensen die vrijwilligerswerk doen in onze gemeente. Maar omdat ze ontdekte dat ze alle aspecten daarvan zo‘n beetje heeft besproken, besloten we om naar iets anders te kijken. Daarbij kwamen we uit bij de verenigingen en kringen die er zijn. Daarbij mag ik, Leny van Ganswijk, haar gaan helpen en ik heb er zin in! We beginnen met de Bijbelkring voor vrouwen, omdat ik daar in de stuurgroep zit en dus makkelijk contacten kan leggen. Deze kring bestaat ruim 40 jaar en voor dit gesprek hebben we Dirkje en Hermien uitgenodigd, omdat ze op verschillende tijden en manieren lid zijn geworden.

Dirkje is sinds het begin lid en vertelt hoe het is begonnen: Zo ‘n 40 jaar geleden ontdekten een paar vrouwen dat ze meer van en uit de Bijbel wilden leren. Wat heeft het Woord ons te zeggen en hoe kunnen we dit toepassen op ons dagelijks leven? Het boek ‘Manninne' van Gien Karssen werd gebruikt als studieboek en wat was het bijzonder om daarmee bezig te zijn. We deden de Bijbel open, lazen de teksten en de uitleg daarvan en ontdekten dat het leven van hen heel dicht bij dat van ons, als vrouwen van nu, ligt.

Hermien is later bij de kring gekomen en geeft aan dat ze heeft ervaren hoe de Bijbel dicht bij het gewone leven staat. Dat het heel belangrijk is om je daar bewust van te zijn, in de dagelijkse, soms kleine dingen, want zo groeit het vertrouwen in en de overgave aan God. Ondertussen hebben we heel wat onderwerpen besproken: van het leven van David, tot ‘de vrucht van de Geest’. Daarbij blijft voorop staan: wat heeft de Bijbel ons hierover te zeggen en leren en welke verbanden zijn er in het Woord?

Om de twee weken komen we bij elkaar. Dan luisteren we naar een inleiding en bespreken de vragen in groepjes. We hebben ontdekt dat, juist omdat wat de Bijbel zegt centraal staat, we heel open naar elkaar kunnen zijn. Ieder heeft haar eigen ‘verhaal’ in het leven, het is vaak vallen en opstaan, maar we mogen elkaar bemoedigen en wijzen op Gods trouw en liefde. Door deze basis is een bijzondere onderlinge band ontstaan waarbij iedereen welkom is!

Wilt u/wil jij meer weten? Neem gerust contact op: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

 

Rubriek This is my song/my book 

Mijn naam is Gerrita Timmer. Ik ben de vrouw van Wouter Timmer en samen hebben wij drie kinderen.

Mariska heeft mij gevraagd om een stukje te schrijven voor in de kerkbode over mijn favoriete lied. Nu heb ik niet echt een favoriet lied. Ik vind heel veel liederen erg mooi en luister dagelijks naar muziek.

Ik vind vaak zingen makkelijker dan bidden. Via een lied kan je God ook loven en aanbidden. Daarom heb ik gekozen voor het lied ‘Gebed voor mijn kinderen’. Ik vind het een mooi lied om te zingen/bidden voor mijn kinderen. Maar het geeft mij ook zo’n geluk om te weten dat mijn ouders en grootouders altijd zo voor mij gebeden hebben en nog doen. Wat een voorrecht is het om biddende ouders te hebben!

Graag wil ik mijn broer Wilbert van Dronkelaar vragen om het volgende stukje te schrijven voor in de kerkbode. Ik ben benieuwd naar zijn favoriete lied.

Gebed voor mijn kinderen van Remco Hakkert

Ik leg de namen van mijn kinderen in Uw handen
Graveer Gij ze daarin met onuitwisbaar schrif.t
Dat niets of niemand ze meer ooit daaruit kan branden
ook niet als satan ze straks als de tarwe zift.

Houdt Gij mijn kinderen vast als ik ze los moet laten
en laat altijd Uw kracht boven hun zwakheid staan.
Gij weet hoe mateloos de wereld hen zal haten
als zij niet in het schema van de wereld zullen gaan

Ik vraag U niet mijn kinderen elk verdriet te sparen
maar wees Gij wel hun troost als ze eenzaam zijn en bang.
Wil om Uws Naams wil hen in Uw verbond bewaren
en laat ze nooit van U vervreemden nooit hun leven lang.

Ik vraag U niet mijn kinderen elk verdriet te sparen
maar wees Gij wel hun troost als ze eenzaam zijn en bang.
Wil om Uws Naams wil hen in Uw verbond bewaren
en laat ze nooit van U vervreemden nooit hun leven lang.
En laat ze nooit van U vervreemden nooit hun leven lang