THOMAS

En Thomas antwoordde en zei tegen Hem: Mijn Heere en mijn God!

Joh. 20:28

Thomas heeft grote woorden gebruikt. “Als ik in Zijn handen niet het litteken van de spijkers zie, en mijn vinger niet steek in het litteken van de spijkers, en mijn hand niet steek in Zijn zij, zal ik beslist niet geloven”. Beslist niet geloven. Hij kan er niet bij, dat Jezus opgestaan is.

Is dat het laatste? Nee, de Heere komt, door de deuren heen, met Zijn vredeswoord. Vrede? Voor die ongelovige Thomas? Ja, ook voor hem. De Heere Jezus heeft Thomas niet over voor het ongeloof. De Heere breekt hem eruit los. Aangrijpend om te zien: precies dát wordt door Jezus benoemd wat Thomas eerder aan de discipelen had gezegd als zijn voorwaarde voor geloof. Jezus zegt: “Kom maar, Thomas, met je hand. En zie maar, met je ogen. Ik ben het!” De Heere Jezus benoemt de pijnpunten van Thomas en maakt er een oproep aan vast: niet ongelovig zijn, maar gelovig.

Zo is het vandaag nog. De Heere weet precies wat u hindert om u aan Hem

over te geven. Alles wat u zo moeilijk vindt om te geloven, wat u zwaar vindt om te dragen. Hij komt bij U met Zijn Woord en wil u kracht geven om Hem tóch te geloven. Hij zegt het ook tegen u: “Wees niet ongelovig, maar gelovig. Vertrouw op Mij.”

De Heere komt, in Zijn Woord, tot ons met opstandingskracht. En dat werkt uit, zoals bij Thomas. Hij wordt gebracht tot een radicale verandering. In de ontmoeting met de Levensvorst wordt hem alles uit handen geslagen, al zijn mitsen en maren. Vanuit de aan hem geschonken kracht van Pasen kan Thomas niets anders doen dan belijden: “mijn Heere en mijn God.” Thomas is het gaan zien: “Ik dacht dat alles stuk gelopen was en dat er met de dood van Jezus een punt was gezet. Maar dat is niet waar, het is een uitroepteken! Heere, U leeft en bent Overwinnaar over zonde en dood. U bent mijn Heere, U bent mijn God. Mijn leven is van U, bij U ben ik veilig.”

Van levensbelang voor ons allemaal om hierin mee te komen. Dat we die hartelijke, persoonlijke belijdenis van Thomas gaan nazeggen. In alle eerlijkheid zien

dat het er bij ons van nature verloren bij ligt. Maar ons dan vervolgens aan de Heere Jezus vastklampen, omdat Hij tot ons komt met woorden van vrede. Geloof Hem! In de weg van het geloof schrijft de Geest ons de woorden van zondag 1 in het hart. Ik ben niet langer van mijzelf, maar van Jezus Christus, mijn trouwe Zaligmaker. Hij is mijn Heere, Hij is mijn God.

ds. J.K.M. Gerling