Home > Contact/Rouwcirculaires

Nieuws van de dag

Gedicht Heilig Avondmaal

Na de morgendienst in de Oude Kerk op zondag 4 juni (voorbereiding Heilig Avondmaal) haalde een van de broeders een gedicht aan van Willem de Mérode (hij leefde van 1887-1939). Het ging over het hart dat ontdekt is aan zonde en schuld maar dat de toevlucht neemt tot de Heere Jezus. Het bonzende hart mag in Hem de reiniging van zonden hebben.

Het is misschien wat verouderde taal maar wel taal van het levende geloof dat nooit oud wordt.

Voorbereiding

Hun harten voelden zij als boeken
In Gods geduchte hand gelegd,
en wisten, dat Hij al hun slecht
gedrag gerecht zou onderzoeken.

Zij lazen bang en hunk’rend mee,
en zagen wat Zijn vingers wezen.
Was er niets goeds? Hun schaamte en vrezen
groeiden tot een verschroeiend wee.

God had de boeken dicht gedaan,
en zou het grote vonnis spreken.
Toen dorst hun stem de stilte breken:
O Heere Jezus, neem ons aan!


En ’t bonzend hart, dat ze in zich vonden,
was vlekkeloos en zonder zonden.

Vrijwilliger(s) gezocht

Ik ben opzoek naar een of meerdere vrijwilliger(s) die op zaterdag met mij mee kunnen naar de rolstoelhockey.

Voor meer info kunt op contact opnemen:0612453558

Hartelijke groet, Heidy Bos

RUBRIEK ACHTERPAGINA

Rubriek This is my song/my book

Dag allemaal,

Mijn (favoriete) boek of lied. Dan kies ik voor het laatste. Graag deel ik met jullie een, eigenlijk al paar jaar oud, lied van Sela dat mij onlangs tijdens de lijdenstijd trof in de zin van dat het een prachtig lied is met toch ook een ernstige boodschap. Het is het lied ‘Zie de mens’.

We (lijken te) leven in vrijheid, maar kunnen (onbewust) gevangen zijn door wat de wereld lijkt te bieden of wat we allemaal moeten doen. Echter, we zijn pas écht voor eeuwig vrij als we ons hart volledig aan Hem verliezen.  

ZIE DE MENS

Hier is Hij, de mens, de Zoon van God.
Die in stilte lijdt, veroordeeld wordt.
Wie verheft zijn stem,
komt in opstand voor Hem,
op die dag in Jeruzalem?

Hier is Hij, uw Koning zonder macht.
Hij, Die eens de storm tot stilte bracht.
Wie verheft zijn stem,
komt in opstand voor Hem,
op die dag in Jeruzalem?

Heer, vergeef ons en behoed ons
voor de onwil in ons hart.
Om met U te willen lijden,
waar Uw lijden ons diep verwart.

Wie verstaat dit wonderlijk geheim?
Dat niet Hij, maar wij gevangen zijn;
dat ons hart begrijpt waarom Jezus hier lijdt,
Die voor ons, onze onschuld, pleit.

Ieder die zijn handen in onschuld wast,
heeft nog niet begrepen wie Jezus was.
Ieder die zijn hart niet aan Hem verliest,
begrijpt Gods genade niet.

Link voor YouTube: https://www.youtube.com/watch?v=1fEGbTs4Ask

Ik geef de pen door aan mijn zus Arianne Pasman, die graag leest en muziek luistert.

Gert-Jan Maaskant

Rubriek Even voorstellen

We stellen ons als nieuwe leden van de Hervormde Gemeente Putten graag aan u voor. Wij zijn Caroline (46), Dirk-Jan (44) met onze dochters Emma (13), Vera (11) en Valerie (9). We wonen nu ruim 8 jaar in Putten aan de Burg. Roosmale Nepveulaan. Een heerlijke plek in het bos waar we alle dagen van genieten.

We zijn allebei hervormd opgevoed en zijn na ons trouwen in Utrecht gaan wonen en lid geworden van de CGK. Toen we naar Putten verhuisden, schreven we ons over naar CGK-Putten, een kleine, warme gemeente. Inmiddels voelen we ons steeds meer Puttens. De meiden bezoeken al jaren de jeugdclubs. En met name voor Dirk-Jan voelde kerken in de Hervormde dorpskerk als een soort thuiskomen. Dus met schroom, maar wel met overtuiging hebben we de keuze gemaakt om ons over te schrijven.

In het kort iets over ons gezin:

Emma is onze vrolijke puber die in de 1e klas zit van Groevenbeek Ermelo. Vera is haar sportieve, sociale zus en zit in groep 7 van De Akker. Valerie is de jongste lachebek. Ze zit in groep 5 en is prima opgewassen tegen haar oudere zussen. Caroline is opgegroeid in Speuld, heeft Economie gestudeerd en is werkzaam bij Zorgverzekeraars Nederland. Dirk-Jan is geboren in Katwijk, heeft Technische bedrijfskunde & Werktuigbouwkunde gestudeerd en is verantwoordelijk voor de internationale service-organisatie van een Amerikaans bedrijf.

Als gezin houden we van gezelligheid, het maken van reizen, maar we genieten ook van ons eigen landje. We zijn gek op de zee. Je kunt ons vaak vinden op het Katwijkse strand. We zijn een gewoon gelukkig gezin dat probeert te leven vanuit dankbaarheid aan God Die ons leven leidt. Dat ervaren we momenteel extra, aangezien Dirk-Jan sinds jan. 2022 de heftige boodschap kreeg dat hij kanker heeft. We proberen zoveel mogelijk bij de dag te leven en ons vooral te richten op de goede momenten die er zijn. Dat lukt- met Gods hulp- en de hulp van heel veel lieve mensen om ons heen gelukkig best goed.

We hopen op een goede tijd in de gemeente. Welkom voor een kop koffie!

Hartelijke groet,

familie Heemskerk

Bezinning op het vermogen (6)

Zoals eerder genoemd in de kerkbode heeft het College van Diakenen besloten om buiten de reguliere gelden een deel van het vermogen vrij te maken om op plaatselijk, landelijk en wereldwijd niveau diaconale projecten te ondersteunen. Eén van de projecten is Huis van Vrede. Wij hebben hen gevraagd om hierover iets te schrijven:

Huis van Vrede is zowel een buurtcentrum als een christelijke geloofsgemeenschap / missionaire wijkgemeente in de Utrechtse wijk Kanaleneiland. In Huis van Vrede is dagelijks een gratis lunch die vrij toegankelijk is voor iedereen. Daar komen dagelijks zo'n vijftien mensen op af en op dinsdag als er een warme maaltijd is ongeveer 50 mensen van allerlei culturen en achtergronden. Deze lunch dient meerdere doelen waarbij sociale aspecten hand in hand gaan met de missionaire aspecten: gastvrijheid, onderlinge ontmoeting en verbinding, relaties bouwen in de wijk, laagdrempelige kennismaking met Huis van Vrede, het faciliteren van gesprekken over het leven en over God, en uiteraard ook het aanbieden van een gratis maaltijd.

Dit wordt mede door jullie mogelijk gemaakt, want jullie gift dekt zo’n 75% van de lunchkosten dit jaar. Daar zijn we heel blij mee en dankbaar voor! Het is ons verlangen dat God ook in Kanaleneiland Zijn Koninkrijk blijft bouwen en dat we dat niet in weg zullen staan maar eraan bij mogen dragen.

Kijk voor meer informatie op https://huisvanvrede.org/

Op bezoek in Eerbeek

De Kruiskerk in Eerbeek heeft heel mooie gebrandschilderde ramen en is gebouwd onder de principes van de liturgische beweging. Op de classicale vergadering werd daar meer over verteld. De predikant en twee kerkenraadsleden vertelden over de pioniersplek en de activiteiten die ontplooid worden. Het bruist in Eerbeek. Na de pauze hebben we gesproken over grijs en groen in de kerk, als onderdeel van een nieuw beleidsplan. Een terugblik op ons financieel reilen en zeilen in 2022, de benoeming van Eunice van Zomeren als nieuwe visitator en de wisseling van het scribaat waren andere punten die de aandacht vroegen. Kijk verder op de website pknclassisveluwe.nl/verslagen het verslag van 9 mei met het verhaal over de liturgische beweging en de presentaties over de Jakobsladder. Dan zie je ook dat de website weer bij de tijd is.

Gerrit Bok,

scriba classicale vergadering Veluwe

5 jaar classicale vergadering Veluwe

Op 22 sept. komen we bij elkaar in de Grote Kerk in Harderwijk. Deze bijeenkomst staat in het teken van 5 jaar classicale vergadering Veluwe. Pastor Jolanda Aantjes-Lubbersen uit Hall en Voorstonden en ds. Arnolt Stijf, docent bij de CHE, zullen beiden vanuit de eigen invalshoek hierover spreken. Onze classispredikant, dr. Wilbert van Iperen, leidt aansluitend het middaggebed. Daarna is er ruimte om elkaar te ontmoeten in de omloop van de kerk. De bijeenkomst begint om 15.00 uur.

Kijk voor de uitgebreide uitnodiging op de website pknclassisveluwe.nl/agenda.

Gerrit Bok,

scriba classicale vergadering Veluwe

Aanvullend Bezoekwerk- Van betekenis voor grootouders

Tijd om te gaan. De ouderling heeft een regulier huisbezoek afgesproken. Bij dit trouw meelevend gezin verwacht hij geen ‘bijzonderheden’. Inderdaad ontstaat er een meelevend gesprek over maatschappelijke dingen en het geloofsleven. Als de nog thuiswonende dochter weer naar haar kamer gegaan is, komt er –voor de ouderling- een onverwachte wending. Bernard legt nogal abrupt een probleem op tafel. Hun oudste dochter Lisanne, die in de stad woont, is bezig met een scheiding. Ze hebben nog wel huwelijkstherapie gevolgd, maar het werd Lisanne steeds duidelijker dat ze niet verder kon en wilde. Zijn vrouw Gea en hij zagen het totaal niet aankomen. Ze zijn erg verdrietig om de scheiding, niet in het minst vanwege de impact die dit voor hun kleinkinderen heeft. Hoe ga je met zo’n situatie om? Gevoelens van teleurstelling, boosheid en pijn buitelen over elkaar heen. Wat het ook niet makkelijker maakt, is dat Bernard en Gea er verschillend in staan. Aan het einde van het bezoek brengt de ouderling hun zorgen in gebed bij de Heere. Ook stelt hij voor een aanvullend bezoekwerker (AB-er) te vragen die hen helpt orde te scheppen in hun gedachten. De AB-er luistert, stelt vragen en luistert… Samen ontdekken Bernard en Gea hierdoor dat hun gevoelens er mogen zijn én dat God in deze moeilijke situatie een taak voor hen heeft. In een gesprek met hun dochter Lisanne en haar (ex)man spreken ze hun gevoelens uit. Ze geven ook aan dat ze liefdevol en betrokken willen zijn. Voor de kleinkinderen willen ze midden in alle veranderingen een rustpunt zijn. Tegelijk vinden Bernard en Gea het fijn om zélf van tijd tot tijd een luisterend oor te hebben in deze heftige situatie. Ook voor (groot)ouders mag het Aanvullend Bezoekwerk van betekenis zijn…!

Luisterend oor

Naast de pastorale zorg van ambtsdragers is er een team van aanvullend bezoekwerkers in onze gemeente beschikbaar. Mede-gemeenteleden die een luisterend oor bieden en de mogelijkheid hebben regelmatig op bezoek te komen. De bezoekwerker heeft de cursus psycho-pastorale toerusting gevolgd en een belofte van geheimhouding afgelegd.

Informatie

Ligt jouw of uw vraag misschien op een ander terrein? Zou u willen gebruikmaken van Aanvullend Bezoekwerk vanwege ziekte, gedragsproblemen van kinderen in het gezin, depressieve gedachten of rouw? Heb jij problemen en wil je met iemand praten?

Bespreek dit met uw/jouw wijkpredikant of wijkouderling. Of neem contact op met:

M.M. Jonker-Hakkert, coördinator Aanvullend Bezoekwerk,

tel. 0341- 357766

email: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

Rubriek Geloofsopvoeding

Bijbelteksten voor geloofsopvoeding

Wat wil jij de kinderen meegeven in het geloof? Thuis of op de club of bij de kinderoppas. Laten we beginnen bij de basis: Wat zegt de Bijbel over opvoeden bij het geloof? En hoe kunnen Bijbelteksten ons helpen? De volgende vijf Bijbelteksten wijzen je de weg of laten zien wat de Bijbel zegt over kinderen en opvoeden.

1.‘Laat de kinderen tot mij komen’ (Mark. 10:13-16)

De meest bekende Bijbeltekst van Jezus als het over kinderen gaat. ‘Het Koninkrijk van God behoort toe aan wie is zoals zij.’ Niet alleen leer jij de kinderen over het geloof, de kinderen leren jou ook iets over geloven. Hun puurheid, onschuld en vertrouwen zijn voorbeelden voor jou. Zo is het ook in Gods wereld.

2.‘Spreek erover’ (Deut. 6:6-7)

Geloofsopvoeding betekent dat je de inhoud van het geloof en de waarden overdraagt op de kinderen. Deze Bijbeltekst spreekt uit dat geloof iets is wat je met heel je hart en ziel doet. Het is daarom ook iets waar je veel met de kinderen over mag praten.

3.‘Leer een kind van jongs af aan’ (Spr. 22:6)

Geloven is een weg die je gaat met God en je naaste. Om de kinderen die weg zo goed mogelijk te kunnen laten afleggen, begin je er van jongs af aan mee. Lees bijvoorbeeld uit de kinderbijbel, gebruik afbeeldingen en zing liedjes met de kinderen.

4.‘Maak je kind niet verbitterd’ (Ef. 6:4)

Houd de relatie met de kinderen goed. In het opvoeden leer je goed gedrag aan en verhinder je gedrag dat de kinderen gaat hinderen in de wereld. ‘Vorm en vermaan hen bij het opvoeden zoals de Heer dat wil’ zegt de brief aan de Efeziërs uit het Nieuwe Testament.

5.‘Bedenk hoe groot de Liefde is’(1 Joh. 3:1)

Je bent ook een kind. Niet alleen van je ouders, maar ook van God. Zo gaat het ook met de kinderen. God houdt van jullie allebei. De liefde die God voor jou heeft, werkt door in de liefde die jullie aan elkaar geven.

Rubriek ‘Geef de pen door’

Hallo allemaal,

Mijn naam is Mariëlle van den Bor, bijna 12 jaar getrouwd met Cornelis. Samen met onze kinderen (Collin 9 jaar, Luuk 6 jaar, Jolien 10 mnd.) wonen wij aan de Calcariaweg in Putten. We zijn beiden geboren Puttenaren en hopen hier ook altijd te mogen blijven wonen.

Ik ben opgegroeid aan de Halvinkhuizerweg als oudste van vijf kinderen. Ik heb een hele fijne tijd thuis gehad met mijn ouders, broertjes en zusjes. Nog steeds hebben we een hele hechte band met elkaar. Mijn ouders leerden ons al vroeg de weg van de Heere Jezus. Ik ben ze hier heel dankbaar voor.

Als baby koos God voor mij en later in 2016 mochten Cornelis en ik "ja" zeggen op onze doop door middel van belijdenis bij ds. A. Jonker. Dit was een hele fijne, leerzame tijd die ons samen dichter bij de Vader heeft gebracht.

In het dagelijks leven ben ik vooral moeder en werk ik met veel plezier twee dagen in de kapsalon, die naast ons huis zit. Samen met Hester en Britt hebben we een supergezellig team. Met mensen omgaan is iets wat ik graag doe. De mooie gesprekken die we met de mensen hebben, is iets waar ik heel dankbaar voor ben. De mensen die de Heere (nog) niet kennen iets vertellen over hoe groot en vol liefde Hij is, zie ik ook echt als mijn roeping om zo iets van het evangelie te mogen verkondigen.

Samen met mijn vriendin Gerrita ga ik naar een Bijbelkring die door Marko en Diana geleid wordt. Hier gaan we denk ik al wel 20 jaar naar toe, dus dat zegt wel genoeg over hoe fijn en gezellig het is! We leren hier veel met en van elkaar.

Verder geniet ik erg van ons gezin, heerlijk om het kindergeloof bij de kids te zien.

Kinderen zijn zo puur en nemen het geloof gewoon aan, iets waar wij als volwassen mensen nog veel van kunnen leren.

De pen geef ik door aan Aart van de Mheen, een trouwe klant van de kapsalon waar ik vaak fijne gesprekken mee heb.

Liefs,

Mariëlle

Info van de HGJB

Gebed voor het jeugdwerk 

De HGJB zet zich ervoor in om jongeren van de gemeente bij Christus te brengen. Ze doet dat in afhankelijkheid van God, zonder wie ons werk geen zin heeft. Daarom vraagt ze om de volgende onderwerpen mee te nemen in het gebed.  

  • Dank voor alle afsluitende activiteiten in het jeugdwerk. Voor alle mooie activiteiten die er in het afgelopen seizoen zijn geweest. Bid dat de verschillende vormen van jeugdwerk tot zegen van heel de gemeente mogen zijn.
  • Dank voor alle catechisanten die in de afgelopen periode belijdenis hebben gedaan. Bid dat zij zich opgenomen voelen in de gemeenschap van de kerk en dat zij zich met hun gaven en talenten inzetten voor de opbouw van de gemeente.
  • Bid voor de scholieren die voor hun eindexamen staan. Voor sommige jongeren is het een tijd vol spanning en stress. Bid dat zij de rust ontvangen om de examens goed te kunnen maken en bid voor alle mensen die om de examenkandidaten heen staan; dat zij tot steun zijn in deze voor veel jongeren spannende tijd.
  • Bid voor de HGJB-Studiedag Catechese. Dat het een goede en inspirerende ontmoeting is waarbij er door velen nagedacht wordt over het belang van ‘leren in de gemeente’.

HGJB Studiedag Catechese

Om catecheten en mentoren toe te rusten en te bemoedigen, organiseert de HGJB op donderdag 11 mei een Studiedag Catechese (middag en avond).

In het middagprogramma is er o.a. een lezing van dr. Elsbeth Vogel, godsdienstpedagoog en docent-onderzoek bij Christelijke Hogeschool Ede, over de geloofsontwikkeling van jongeren.

’s Avonds zijn er vier workshops over de praktijk van de catechese.

Elsbeth Vogel bespreekt op basis van recente onderzoeken onder christelijke jongeren hoe je catechisanten op een passende manier kunt begeleiden in hun geloofsontwikkeling. Verder is er ‘s middags een praktische lezing van Herman van Wijngaarden, medewerker catechese bij de HGJB, over het geloofsgesprek met jongeren.

Workshops

Workshops in het avondprogramma gaan over ´Catechese onder druk´ (Anneke van Maanen, HGJB), ‘Groepsdynamiek’ (Mariska Buitink, HGJB), ‘Brainstorm met de HGJB’ (Herman van Wijngaarden) en ‘Wortels en vleugels’ (Elsbeth Vogel, doorpraten over haar lezing). Deelnemers kunnen twee workshops kiezen om te volgen. Gedurende de dag is er ook veel ruimte voor ontmoeting en delen van ervaringen.

Voor meer informatie en opgave, HGJB.nl/catechesedag

Reisleiders gezocht

Deze zomer gaan zo’n 1.000 kinderen, tieners en jongeren met de HGJB op vakantie. Alleen… daarvoor is ook reisleiding nodig. Daarom zoekt de HGJB nog 30 enthousiaste jongeren die deze zomer een weekje met hen op stap willen. Ken of ben jij een jongere die dit goed zou kunnen? 

Het leiden van een reis is niet alleen leuk, maar ook leerzaam en verdiepend voor het geloof. Reisleiders geven aan dat het bijzonder is om een vakantie te leiden. Ze krijgen er namelijk veel voor terug: ontwikkeling in leiderschap, groei in (het uitdragen van) je geloof en een onvergetelijke ervaring.

Meer weten? Ga naar HGJB.nl/reisleiding.

RUBRIEK ACHTERPAGINA

Wat gebeurt er zoal in onze gemeente? Een gemeentelid vertelt.
Deze week: Geke Timmer over de vioolbegeleiding tijdens zangdiensten.

 Kun je wat over jezelf vertellen?

Hoi! Ik ben Geke Timmer en ben 17 jaar. Ik speel viool sinds mijn 8e en begeleid ook in de kerk nu op de viool. 

Ik zit in mijn eerste jaar van de pabo op de CHE.

In mijn vrije tijd houd ik veel van lezen, muziek maken en geniet van de mensen om me heen.

 Wat maakt de viool zo’n mooi instrument?

Ik vond de viool altijd een heel mooi instrument vanwege de klank. Dit maakte mij vroeger al nieuwsgierig en nu vind ik het nog steeds leuk om te ontdekken hoe je met viool kunt begeleiden in samenspel. 

We kennen je allemaal van de zangdiensten, waarin je speelt en begeleidt met de viool, hoe en wanneer is dit ontstaan?

Ik ben in 2019 gevraagd om met de dienst voor Pasen mee te spelen, door het combo dat er toen al was. Mij leek dat meteen enorm leuk en ik heb toen ook ja gezegd. Met die paaszangdienst heb ik meegespeeld en sindsdien ben ik erbij gebleven.

 Wat maakt dat je dit zo graag doet?

Ik geniet er zelf enorm van om samen te spelen met andere mensen. In het musici combo van de zangdiensten is een enorm gevarieerd aanbod aan instrumenten en dat maakt het bijzonder samenspel. Juist door met zulke diensten mee te spelen, kan ik mezelf ook inzetten voor de gemeente en dat vind ik ook mooi om te doen.

 Welk lied speel je het liefst op de viool en waarom?

In het algemeen vind ik Sela enorm mooi om te spelen met de viool. Deze liederen zijn vaak opgebouwd met al een vioolpartij in het lied en dit is dan uitdagend om te spelen. Het lied ‘Een toekomst vol van hoop’ blijft mijn favoriet. De boodschap in dit nummer is heel duidelijk en ik vind het mooi om hier met muziek kracht achter te zetten.

Manna zoekt twee zangers

Sinds sept. 2022 zijn zes enthousiaste zangers gestart met een christelijk mannenensemble: Manna. Dit doen zij vanuit een diep gewortelde motivatie om christelijke liederen te zingen, in een kleine bezetting (maximaal 8 mannen) én a capella. Er is nog ruimte voor een bariton en een tenor.

Gezien de leeftijden van de leden, iemand in de leeftijdscategorie tot 70 jaar.

Repetities zijn in Putten, om de week op dinsdagavond van 20.00 uur tot 22.00 uur. Zangervaring is een pré, van blad lezen is geen must.

Voor deelname vindt een selectie plaats.

Heb je interesse om deelgenoot te worden van deze enthousiaste en gemotiveerde club? Neem dan contact op met dirigent Hetty van Beek, bereikbaar op nummer 0612900840 of via email: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

Praatgroep ouders over homoseksualiteit

Vorige week donderdagavond zaten we bij elkaar. Ouders van een homoseksuele zoon of dochter en twee leden van de werkgroep. We waren met z’n zevenen. Jammer dat er niet meer ouders waren…

We kunnen voorstellen dat de drempel misschien wat hoog is om te komen. Maar het komen en met elkaar in gesprek gaan, levert ook heel veel op. Het is fijn om elkaars vragen, zorgen en verdriet te delen. En samen te zoeken naar een manier om er mee om te gaan. De toon van de bijeenkomst was gezet met de woorden uit Rom. 15:7 “Daarom, aanvaard elkaar zoals ook Christus ons aanvaard heeft, tot heerlijkheid van God”

Een volgende keer, de datum volgt nog in de kerkbode en op de website, willen we twee vragen bespreken met elkaar:

1. Waar had u behoefte aan gehad vanuit de kerk tijdens het uit de kast komen van uw kind?

2. Waar zou uw kind behoefte aan hebben gehad in die periode?

Mocht u tussentijds andere ouders willen ontmoeten of met hen willen overleggen, stuur gerust een e-mail naar: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.  We hopen u de volgende keer te ontmoeten. Wees hartelijk welkom! 

Namens de werkgroep, waarin ds. A.L. van Zwet mijn plaats zal innemen,

ds. W.C. Polinder

 
Bezinning op het vermogen (5)

Zoals eerder genoemd in de kerkbode heeft het College van Diakenen besloten om buiten de reguliere gelden een deel van het vermogen vrij te maken om op plaatselijk, landelijk en wereldwijd niveau diaconale projecten te ondersteunen. Eén van de projecten is Diaconale Stichting Gevangenenzorg Zwolle. Wij hebben DSG Zwolle gevraagd om hierover iets te schrijven:

Meeleven met gevangenen, omdat ‘Een mens meer is dan zijn daden’.

In Zwolle is een Penitentiaire Inrichting (PI), in de volksmond gevangenis genoemd, waar zo’n 400 mannen en vrouwen vastzitten. Om vanuit het netwerk van kerken en diaconieën het omzien naar mensen in de gevangenis in Zwolle te vergroten is in dec. 2016 de Diaconale Stichting Gevangenenzorg Zwolle, (DSG Zwolle) opgericht. DSG Zwolle wordt gedreven door het geloof dat elk mens waardevol is en dat God geen mens afwijst of loslaat – wat de omstandigheden ook zijn. Die overtuiging vloeit voort uit de woorden van Jezus in Matth. 25:36: “Ik zat gevangen en jullie kwamen naar mij toe”. Geïnspireerd door dit geloof is een stichting opgericht die kerken en organisaties helpt om in verbinding te staan met (ex-)gedetineerden en hun families. Via vrijwilligers en een diaconaal pastor wil DSG Zwolle een brug zijn tussen de kerk ‘buiten’ en de kerk ‘binnen’ de muren van de PI Zwolle. Het voordeel van een lokale stichting is dat de lijnen kort zijn. DSG Zwolle biedt praktische hulp op allerlei fronten, bijv. kleding, bemiddelen bij dagbesteding, zoeken naar een kerk of een maatje voor iemand die binnenkort naar buiten mag.

Dank voor de betrokkenheid en de gift voor DSG Zwolle. De gift vanuit de Hervormde Gemeente van Putten wordt onder meer gebruikt voor de Alpha-cursus, de Alpha-Prisons die continue aangeboden wordt; verder voor het project 'papa/mama leest voor' en diverse projecten zoals bak- en crea-workshops op verschillende afdelingen.

Rubriek Geloofsopvoeding

Het verhaal van de drie bomen

Lang geleden stonden er op een heuvel drie kleine bomen. Ze stonden daar en droomden van wat ze later wilden worden wanneer ze groot waren.

De eerste kleine boom keek naar de sterren en zei: “Ik wil een schat bewaren. Ik wil bekleed worden met goud en gevuld met kostbare stenen. Ik word de mooiste schatkist in de hele wereld!” De tweede kleine boom keek naar de kleine stroom die beneden voorbij kronkelde op weg naar de oceaan. “Ik wil over verre wateren reizen en machtige koningen vervoeren. Ik wil het machtigste schip ter wereld worden!” De derde kleine boom keek naar de vallei daar beneden waar ijverige mannen en vrouwen aan het werk waren in een ijverig stadje. “Ik wil helemaal niet weg van deze heuveltop. Ik wil zo groot worden dat de mensen later, wanneer ze hier voorbijkomen en naar me kijken, hun ogen naar de hemel richten en aan God denken. Ik wil de grootste boom van de wereld worden!” Er gingen veel jaren voorbij. De regen kwam, de zon scheen, de kleine bomen groeiden en groeiden. En op een dag kwamen de houthakkers de heuvel opgewandeld. De eerste houthakker keek naar de eerste boom en zei: “Dit is een prachtige boom. Het is echt de volmaakte boom voor mij.” En met een paar zwaaien van zijn blinkende bijl viel de eerste boom tegen de grond. “Nu gaan ze een mooie kist van mij maken; ik zal een kostbare schat bevatten,” dacht de eerste boom. De tweede houthakker keek naar de tweede boom en zei: “Dit is echt een sterke boom. Een perfecte boom voor mij.” En met een paar zwaaien van zijn blinkende bijl ging ook die tweede boom tegen de grond. “Nu ga ik verre oceanen kunnen bevaren,” dacht de tweede boom. “Ik zal een groot schip worden dat machtige koningen vervoert”. Maar de derde houthakker keek niet eens op. “Elke boom is goed voor mij,” gromde hij en met een paar zwaaien van zijn blinkende bijl viel ook de derde boom om. De eerste boom was blij toen hij in de werkplaats van de timmerman werd binnengebracht. Maar de timmerman maakte uit zijn hout een voederbak voor dieren. De eens zo fiere boom werd niet met goud bekleed en hij werd ook niet gevuld met een kostbare schat. Hij hing vol zaagsel en werd gevuld met hooi voor de hongerige dieren. De tweede boom glimlachte toen de houthakker hem binnenbracht op een scheepswerf. Maar er werd die dag helemaal geen machtig zeilschip gebouwd. De eens zo sterke boom werd in stukken gezaagd en er werd een eenvoudige vissersboot mee gebouwd. Hij was te klein en te zwak om op oceanen, of zelfs op een stroom te varen. In de plaats daarvan werd hij naar een meer gebracht. De derde boom was totaal in de war toen de houthakker hem in een paar grote stukken hakte en hij zo werd achtergelaten op een grote houtstapel. “Wat gebeurt er toch met me?” dacht de eens zo machtige boom. “Alles wat ik wilde was om op die heuvel te blijven staan en mensen naar God te wijzen”. Er gingen weer heel wat dagen en nachten voorbij. De drie bomen waren hun vroegere dromen helemaal vergeten. Maar op een nacht werd de eerste boom verlicht door een helder sterrenlicht toen een jonge vrouw haar pasgeboren kind in die voederbak legde. “Ik had zo gehoopt dat ik een wiegje voor hem had kunnen maken,” fluisterde haar man. De moeder nam zijn hand in de hare en glimlachte, omdat het licht zo mooi op dat vuile en ruwe hout scheen. Dit wiegje is prachtig,” zei ze. En plots besefte de eerste boom dat hij op dit moment de kostbaarste schat van de hele wereld bevatte. Op een andere avond nam een vermoeide man met zijn vrienden plaats in de oude vissersboot. De man viel in slaap terwijl de tweede boom langzaam over het grote meer voer. Plots begon het te bliksemen en stak er een vreselijke storm op. De kleine boot kraakte. Hij wist dat hij niet sterk genoeg was om zoveel reizigers veilig door dit stormweer te vervoeren. De vermoeide man werd wakker. Hij stond recht, strekte zijn hand uit en zei: “Weest stil.” Toen ging de storm even plots liggen als hij was begonnen. En toen begreep de tweede boom dat hij de Koning van hemel en aarde mocht vervoeren. Op een vrijdagochtend werd de rust van de derde boom ruw verstoord toen de twee stukken van zijn stam werden weggehaald van die grote houtstapel. Hij wist niet wat er gebeurde toen hij verder gedragen werd langs die woedende menigte. Hij sidderde toen de soldaten de handen en voeten van een man aan zijn stam vastnagelden. Hij voelde zich angstig, schuldig en ellendig. Maar de volgende zondagochtend, toen de zon opkwam en de aarde beefde van vreugde toen besefte die derde boom dat Gods liefde alles had veranderd. Het gebeuren had de derde boom sterk gemaakt. En iedere keer wanneer de mensen opkeken naar die boom zouden ze aan God denken. Dit was veel beter dan de grootste boom in de wereld te zijn. Hij was de boom die voor altijd naar de hemel mocht wijzen!

RUBRIEK ACHTERPAGINA

Rubriek This is my song/my book 

Dag allemaal,

Muziek of een boek. Over beiden zou ik iets moeten kunnen vertellen want ik hou enorm van muziek en ik lees best graag in de spaarzame tijd die er over blijft naast mijn werk en de drukte thuis met vier kinderen. Dan is een luisterboek soms een uitkomst. Omdat ik niet kan kiezen doe ik allebei.

Nadat Harrie ons heeft verteld over de tijd van Napoleon wil ik nog iets verder teruggaan in de tijd. Het boek dat ik momenteel aan het lezen ben, is toevallig ook van de schrijver Bart van Loo en heet “De Bourgondiërs”. Fascinerend om te lezen hoe de Bourgondische hertogen vanuit Frankrijk aan de wieg stonden van Les Pays-Bas oftewel De Lage Landen. Deze hertogen met klinkende namen als Philips de Stoute en Jan zonder Vrees regen door huwelijken en oorlogen graafschap na graafschap aan elkaar. Op die manier hadden ze het grootste deel van wat nu de Benelux is in handen. Ze hadden zelfs een verre voorloper van de Euro geïntroduceerd. De Vierlander. Hiermee kon men betalen in Holland, Brabant, Vlaanderen en Henegouwen. Buiten het verzamelen van graafschappen en het genieten van het Bourgondische leven waren ze ook nogal actief in hun geloofsleven. Ze stichtten kloosters, lieten liederen en kunst in kerken maken en gingen zelfs dagelijks ter kerke. Minder stichtelijk was hun “Kruistocht naar Nikópolis”. Helaas verging het Bourgondië op dezelfde manier als veel anderen. Opgaan, blinken en verzinken. Dan bekruipt je bij het lezen van zo’n boek snel het gevoel: waar was al die heisa toch goed voor? Allemaal ijdelheid.

En dat brengt me bij de muziek. Een mooi nummer van Third Day beschrijft dat ondanks alle mooie dingen in deze wereld niets te vergelijken valt met het kennen van de Heere God. En zo is het!

Nothing Compares: https://youtu.be/nXgSauQwZ4I

I've heard all the stories
I've seen all the signs
Witnessed all the glory
Tasted all that's fine

But, Nothing compares
To the greatness of knowing You, Lord

I see all the people
Wasting all their time
Building up their riches
For a life that's fine

But, Nothing compares
To the greatness of knowing You, Lord

Ik geef de pen door aan een goede vriend Gert-Jan Maaskant.

Arjen van Veenhuisen.

Rubriek Geef de pen door 

Hoi allemaal,

Mijn naam is Gijsbert Heimensen, 33 jaar en inmiddels 10 jaar getrouwd met Nathalie.

We hebben 3 kinderen mogen krijgen, Anouk(8) Milan (6,5) en Lieke (bijna 5). We wonen in het mooie Putten.

Sinds 2017 ben ik voor mijzelf begonnen als Bouwbedrijf Gijsbert. Ik heb onder andere bij Ewout Kok, die mij deze pen heeft gegeven, een mooie verbouwing mogen uitvoeren

Vanuit huis ben ik christelijk opgevoed en gingen wij elke zondag naar de kerk of zondagsschool.

De geboorte van onze kinderen heeft mij nog dichter bij het geloof gebracht. Wat een wonder om dat mee te mogen maken. Ik zie de wereld sinds die tijd met hele andere ogen en kan enorm genieten van de prachtige dingen om me heen. Ik hoop ook dat ik onze kinderen al het moois van het geloof mee kan geven, zoals mijn ouders ook bij mij gedaan hebben.

In 2018 hebben wij belijdenis gedaan bij ds. L. de Wit en zijn wij met een groot deel van de groep verder gegaan met een Bijbelkring. We komen een keer per maand bij elkaar wat we heel fijn vinden.

Graag wil ik de pen doorgeven aan mijn zus Mariëlle van de Bor.

Rubriek Geef de pen door

Hoi allemaal,

Van mijn collega-mentor-cathecheet Marjolijn kreeg ik de vraag om de pen over te nemen. Ik ben Ewout Kok, 31 jaar en inmiddels bijna 7 jaar getrouwd met Denise. We zijn gelukkige ouders van onze dochter Sera van bijna 1,5. We zijn na ons trouwen in Putten komen wonen en kerkelijk betrokken geraakt. Inmiddels wonen we alweer ruim een jaar in Speuld. Hier hebben ze alles, weilanden, heide en bos, maar geen kerk. Zodoende komen we elke zondag nog in Putten. Meestal zijn we te vinden in de Oude of Nieuwe Kerk. 

In het dagelijks leven ben ik werkzaam bij De Heus diervoeders als teamleider van de planning. Met een team van 14 collega’s proberen we al onze klanten tijdig van voer te voorzien. Elke dag weer een uitdaging! 

Inmiddels ben ik 5 jaar als mentor-cathecheet op maandagavond in De Arendshof te vinden. Het doorpraten in de kleine groepjes vind ik erg waardevol, voor de jongeren maar ook voor mezelf. Het is mooi om in gesprek te zijn met hen, soms over alledaagse dingen, maar we kunnen ook de diepte in gaan.

In 2018 hebben we samen bij ds. L. de Wit belijdenis van ons geloof mogen doen. Hierna zijn we als groep bij elkaar gebleven door maandelijks bij elkaar te komen en aan de hand van verschillende Bijbelboeken het gesprek met elkaar aan te gaan. 

Ik wil graag de pen doorgeven aan Gijsbert Heimensen. We hebben samen belijdenis mogen doen, daarnaast heeft hij een steentje bijgedragen aan ons fijne plekje in Speuld. 

Waarom altijd die wet?

Met enige regelmaat hoor ik die vraag terug in de gemeente, al dan niet ingegeven door evangelische invloeden: “Waarom lezen wij in onze kerkdienst nog de Wet, de Tien Geboden? Dat is toch niet meer nodig sinds Jezus gestorven is voor onze zonden? Wij leven toch nu in de vrijheid? Wij hebben toch met die Wet niets meer te maken?”

Graag wil ik hierop ingaan omdat er m.i. vaak sprake is van een hardnekkig misverstand.   In de eerste plaats wandelen Gods kinderen uit dankbaarheid voor de verlossing in Christus Jezus, voor het aangezicht van hun hemelse Vader. De Tien Woorden zijn daarbij de leefregel en vind je ook volop terug in de NT-ische brieven. Juist de gemeente van Christus moet leren als kinderen van het licht te wandelen in deze wereld. Niet om daar iets mee te verdienen, maar uit dankbaarheid. Daarom krijgen in de Heidelbergse Catechismus de Tien Geboden veel ruimte in het kader van de dankbaarheid (zondag 34 t/m zondag 44). Dat is de eigenlijke betekenis en bedoeling van de Tien Woorden, lettend op de aanhef waarin de Heere aan bevrijding refereert.

In de tweede plaats houdt God ons in Zijn wet ook een spiegel voor. Daardoor leren we onze zondige aard hoe langer hoe meer kennen. Niet als doel op zich. Als het goed is, drijft de wet je naar Christus. Je leert dat je Zijn genade nodig hebt. Dat kan voor het eerst zijn, als je daadwerkelijk tot geloof komt en je vertrouwen op Christus leert stellen. Maar dat blijft ook daarna zo. Want ook als je opnieuw geboren bent, is er nog wel die oude mens, die je steeds weer bij Christus vandaan trekt en je gedachten en verlangens op de verkeerde dingen richt. De spiegel van de wet helpt daarom om het steeds weer en steeds meer alleen van Gods genade te verwachten. Zie vraag en antwoord 115 van de Heidelbergse Catechismus.

In de derde plaats heeft de wet van God ook betekenis voor de samenleving.  De Tien Woorden vormen een boodschap van Gods wil voor ieder mens. Juist nu de kerk meer en meer naar de marge van de samenleving gedrongen wordt, is het goed dat Gods goede geboden wekelijks blijven klinken. Zo is de wet van God via de openbare eredienst ook Gods getuigenis in en het geweten van de samenleving. De mensen kennen de Tien Geboden nog en ze hebben nog steeds invloed op de gewetens. Al komen de wetten van ons land hoe langer hoe meer op gespannen voet te staan met Gods goede geboden.

Dus om bovenstaande drie redenen luisteren we elke zondag naar Gods goede geboden. De vorm waarin we dat doen, kan verschillen. De ene keer lezen we de Tien Geboden uit Exod. 20 of Deut. 5, met een samenvatting die Jezus ons leert, zodat we telkens weer beseffen dat het ten diepste niet gaat om uiterlijke regels, maar om liefde tot God en de naaste. Een andere keer horen we (een deel van) de leefregels terug uit de brieven van Paulus (Rom. 12:9-21 of Efeze 5:1-21) of luisteren we naar de Tien Geboden in een taalkleed van het Nieuwe Testament. Voor de vorm geldt een zekere liturgische vrijheid.

Digitale collecte

Vanaf begin 2020 is de Hervormde Gemeente van Putten gestart met digitaal collecteren. We zijn toen een samenwerking aangegaan met Givt. Tijdens de pandemie heeft u als gemeente dankbaar gebruik gemaakt om via deze manier te geven. Ook nu nog wordt van deze methode, hetzij beperkt, gebruik gemaakt. Vorig jaar is de kerkapp in gebruik genomen en is er een samenwerking aangegaan met Donkey Mobile. In de kerkapp is er ook een mogelijkheid om uw giften digitaal over te maken.

De financiële commissies van de Diaconie en Kerkbeheer hebben samen besloten om het digitaal geven via Givt uit te faseren. Per 31-12-2023 worden de contracten opgezegd en is het niet langer meer mogelijk om via Givt uw gave te geven.

De reden voor dit besluit is dat we zien dat er niet zo veel meer gebruik gemaakt wordt van Givt en vanuit het oogpunt van kosten. Ook de vele geldstromen maken het voor de financiële commissies lastiger om dit allemaal goed te verwerken. Mochten er nog vragen zijn, dan kunt u contact opnemen met Gert-Jan Kroon (Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. / 0341-560200).

-Terugblik classicale vergadering 14 febr.

Na de opening kwamen de benoemingen aan de orde. Onze classispredikant dr. Wilbert van Iperen is benoemd voor een nieuwe periode van vijf jaar ingaande 1 sept.

Het breed moderamen brengt tot heden jaarlijks een verslag uit van de werkzaamheden waarin melding werd gemaakt van het verloop van het beroepingswerk, de advisering van gemeenten bij de toekomstverkenning, structuur van de kerkenraden en preekconsent. Voortaan wordt in de loop van het jaar de classicale vergadering bijgepraat over waar het breed moderamen mee bezig is.

Ds. Gerben Westra is vorig jaar met emeritaat gegaan en daarmee geen afgevaardigde meer naar de classicale vergadering. Hij was ook assessor. De vergadering heeft ingestemd dat hij in 2023 als adviseur deelneemt aan de vergaderingen. Hij volgt dan op 1 jan. de huidige preses op en wordt dan boventallig lid van de vergadering. Voor dit jaar is onze classispredikant assessor.

We hebben gesproken over een nieuw beleidsplan. Veel van wat nu al gedaan wordt, blijven we doen zoals de bijeenkomsten met de kerkelijk werkers, de predikanten in algemene dienst of met bijzondere opdracht en de bezoeken aan de werkgemeenschappen. Onze classispredikant bezoekt alle gemeenten. Voor de komende tijd gaat de aandacht als eerste uit naar grijs en groen waarbij het dan gaat over generaties in de kerk. Iets wat breed leeft onder de aanwezigen. Verder blijven we aandacht schenken aan zelfstandig en samen over samenwerking tussen gemeenten en behoud en vernieuwing over eenheid en verscheidenheid. In de discussie werd expliciet aandacht gevraagd voor het geestelijk leidinggeven bij alles wat we doen en aandacht voor de grote oecumene. Hiermee kan de voorbereidingsgroep verder met het werk.

We besloten de avond met een kort avondgebed.

Gerrit Bok, scriba classicale vergadering Veluwe

-Aanvullend Bezoekwerk – Verbinding verbroken?

Anniek en haar man krijgen huisbezoek van hun wijkouderling. Ze hebben een goed gesprek waarin ze deelt dat ze geen contact meer heeft met haar moeder. Daar heeft ze het moeilijk mee. Toen Anniek vijfendertig was, zijn haar ouders gescheiden. Daar gingen jaren van conflicten aan vooraf. Na de scheiding claimde moeder Anniek, omdat ze zich niet bij machte voelde om zelfstandig verder te gaan. De bereidheid om moeder te helpen was er bij Anniek, maar soms kostte dat kunst- en vliegwerk om het in te passen in de drukte van haar gezin. Toen moeder Anniek ging manipuleren (‘je geeft niet om me’ en ‘straks ben ik dood, dan ben je van me af’) hebben Anniek en haar man aangegeven dat het zo niet langer kon. Ze werd woedend: ‘Daar is het gat van de deur, ik hoef jullie niet meer te zien.’ Een breuk was niet de bedoeling, maar ze zitten er nu wel mee… De ouderling brengt de moeilijke situatie in gebed. Hij bidt voor Anniek, haar man en ook voor moeder. Hij wijst op de mogelijkheid om gesprekken met een aanvullend bezoekwerker te hebben. Daar voelt Anniek wel voor. De bezoeken worden in gang gezet. Het helpt Anniek dat AB luistert zonder een oordeel uit te spreken. Al pratend wordt het duidelijker waar de pijn rondom het conflict zit en op welke manier Anniek ervoor haar moeder zou willen zijn. Ook legt ze samen met AB de pijn en het verlangen naar herstel bij God neer. Hij neemt niet altijd de dalen van het leven weg, wél geeft Hij kracht, ook door de gesprekken met de AB heen. Anniek is de wijkouderling dankbaar dat hij haar gewezen heeft op Aanvullend Bezoekwerk. Tot haar verwondering stuurt moeder na verloop van tijd een berichtje dat ze geopereerd moet worden. Of Anniek haar van tevoren nog zou willen zien…

 Luisterend oor

Naast de pastorale zorg van ambtsdragers is er een team van aanvullend bezoekwerkers in onze gemeente beschikbaar. Mede-gemeenteleden die een luisterend oor bieden en de mogelijkheid hebben regelmatig op bezoek te komen. De bezoekwerker heeft de cursus psycho-pastorale toerusting gevolgd en een belofte van geheimhouding afgelegd.

Informatie

Ligt jouw of uw vraag misschien op een ander terrein? Zou u willen gebruikmaken van Aanvullend Bezoekwerk vanwege het omgaan met chronische ziekte, echtscheiding, depressieve gedachten of rouw? Heb jij problemen en wil je met iemand praten?

Bespreek dit met uw/jouw wijkpredikant of wijkouderling. Of neem contact op met:

M.M. Jonker-Hakkert, coördinator Aanvullend Bezoekwerk,

tel. 0341- 357766

email: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

 

-Rubriek This is my song/my book 

Dag,

Mij is gevraagd iets te vertellen over een mooi boek of lied.

Luister weinig naar muziek maar lees of luister wel boeken.

Probeer onze drie kinderen er ook voor te interesseren onder lichte dwang van € 10,- voor elk gelezen boek.

Heb er nog niet minder om hoeven eten…

Zelf lees ik graag geschiedenisboeken en geschiedenisromans.

Om er één uit te pikken is moeilijk. De laatste die ik gelezen heb is Napoleon (Bart van Loo). De eerste koningin van Nederland was overigens de stiefdochter van Napoleon.

Als we dezer dagen het nieuws horen en lezen zou je haast denken dat we in de meest beroerde periode van de geschiedenis zijn aanbeland. De ene na de andere ‘crisis’ dient zich aan. Napoleon zou er niet wakker van liggen.

Zo halverwege het jaar 1812 begint hij zijn veldtocht met 450.000 man, waaronder 25.000 Nederlanders, tegen de Russen. Ruim een half jaar later keert hij onder temperaturen van -35 graden en op de hielen gezeten door de kozakken, met zo’n 40.000 man terug. Ziekte, kou, honger en meer van dat soort ellende. Denk dat die crises van ons dan nog wel meevallen!

Misschien kunnen wij als christen ook wat meer relativeren…

Opvallend ook dat er in grote lijnen niets nieuws is onder de zon. Ook in 1812 waren de Russen al bezig in Oekraïne, Polen, Finland en De Krim. Ook toen telde het leven van een Rus niet. Ook toen die leugens en propaganda. Napoleon zou bijv. Moskou in brand hebben gestoken! In werkelijkheid waren het de Russen zelf die het eigen leger weer probeerde op te zetten tegen Napoleon.

Als wij onze crises tegen die van de afgelopen eeuwen afzetten hebben we in West-Europa wel vorderingen gemaakt. Die onrechtvaardigheid en wreedheid van toen lijken we wel wat ontstegen…

Als ik in de stallen te maken heb met een mini crisis roep ik de hulp in van dierenarts Arjen van Veenhuisen. Heb hem gevraagd voor een volgende keer op deze pagina!

Harrie van den Bor

 

De lijdenstijd

De tijd voor Pasen draagt verschillende namen: veertigdagentijd, lijdenstijd, vastentijd. Verwarrend! Bovendien verschilt de lengte van de tijd voor Pasen per kerkelijke gemeente. Sommigen rekenen zes weken, anderen zeven. Hoe zit dat precies?

Vooropgesteld: In alle kerken is de tijd voor Pasen een belangrijke periode. Hoe verschillend kerken en christenen ook zijn, dit delen wij. De tijd voor Pasen is een tijd van inkeer, bezinning of zelfs van berouw en boete. In protestantse kerken wordt de laatste jaren meer aandacht besteed aan de tijd voor Pasen dan vroeger. Een thema als vasten is een trend. Daar zit een goede kant aan: des te meer je onder de indruk bent van de diepte van Jezus’ lijden in de veertigdagentijd, des te groter is je vreugde op de paasmorgen!

Het paasfeest is het oudste feest van de christelijke kerk. Vanuit de paasviering ontwikkelde zich de traditie van het kerkelijk jaar. In de tweede eeuw werd op de paaszondag Jezus’ lijden, sterven en opstanding herdacht. Al vroeg in de vierde eeuw werden de verschillende momenten van het heilsgebeuren uitgespreid over andere dagen: Palmzondag, Witte Donderdag en Goede Vrijdag.Vanaf de tweede eeuw zien we ook het gebruik opkomen om in de paasweek de doop te bedienen. In de week daarvoor moesten de doopkandidaten vasten en een nachtwake houden. Maar dat niet alleen. Veertig dagen voor Pasen werd er onderwijs gegeven om gedoopt te worden en het avondmaal mee te vieren.

Waar komt de uitdrukking veertigdagentijd vandaan?

Het heeft ongetwijfeld te maken met de veertig dagen van Jezus in de woestijn. Hij at en dronk niet. De woestijn is het symbool van de moeilijke weg die de gelovigen moeten gaan voordat de glorie van Pasen aanbreekt. Veertig dagen nam de vastenperiode in beslag. Want op de zondag, de opstandingsdag, hoefde er niet gevast te worden. Dat betekent dat er maar zes zondagen vallen binnen de veertigdagentijd. De eerste lijdenszondag gaat hier dus aan vooraf. Waarschijnlijk heeft men na de reformatie met deze extra zondag het carnaval willen ontmoedigen. Want de eerste lijdenszondag valt nu gelijk met de carnavalszondag. Dus op het moment dat protestants Nederland schuldbewust de eerste lijdenszondag ingaat, is de stemming in rooms-katholiek Nederland heel anders getint.

Vervolgde kerk

Onlangs werd de jaarlijkse ranglijst met landen waar de Christenvervolging het ergst is weer door Open Doors gepubliceerd. In ‘De Waarheidsvriend’ van afgelopen week schreef br. P.J. Vergunst een pakkend en onthutsend bericht over de intensivering van de christenvervolging. Daarbij moeten we vooral denken aan het buitensporig geweld dat wordt gebruikt tegen christenen. Het aantal ontvoeringen nam toe; het seksueel geweld tegen christenvrouwen nam toe. Ook is er veel geweld dat niet eens opgemerkt of gemeld wordt. Het stemt somber, omdat de situatie ernstiger is dan de cijfers van de ranglijst zeggen. Tegelijk is het ook bemoedigend om te lezen dat in de Verenigde Arabische Emiraten en Bahrein wat meer ruimte voor christenen komt. Het zet ook ons aan het denken die nog in vrijheid de Naam van Christus mogen belijden. Dat we zo een lichtend licht mogen zijn; eensgezind in Hem. Daarnaast is het een voorbode van de dag dat de HEERE terug zal komen. Dat stemt hoopvol voor allen die Hem liefhebben en leven van de hoop die niet beschaamt.

 

Info van de HGJB

Rubriek Interview

Wat gebeurt er zoal in onze gemeente? Een gemeentelid vertelt.
Deze week: Daam van Cappellen over de Colasoos.

Kun je wat over jezelf vertellen?

Ik ben Daam van Cappellen, 37 jaar en getrouwd met Gendia. Samen hebben we twee kinderen, Joam (6) en Noyke (2). In het dagelijkse leven ben ik jongerenwerker voor Jeugd-Punt in Putten. Ik vind mijn werk leuk en uitdagend, omdat ik zie hoeveel ik kan betekenen voor jongeren en waar nodig jongeren mag helpen in vragen die bij hen leven.

 Hoe en wanneer ben je al bij de Colasoos betrokken geraakt?
Ik ben ongeveer 9 jaar geleden gevraagd of ik bij het team van de Colasoos wilde aansluiten. We hebben een team van vier personen, waarbij we afwisselend de meditatie en het spel verzorgen.

 Hoe ziet een avond Colasoos eruit?
De Colasoos is een inloop om de twee weken van een uur in De Arendshof voor kinderen van groep 7 & 8. We starten de avond met vrije spelkeuze: ze kunnen dan poolen, tafeltennissen of een spelletje doen. Hierna hebben we een korte overdenking, waarbij we de kinderen iets mee mogen geven over het geloof. Samen drinken we daarna wat fris/water met wat lekkers erbij. Het laatste gedeelte van de avond bestaat uit een spel.

Wat maakt dat je dit zo graag doet?
Ik hou van het vrije karakter van de Colasoos en het feit dat er voor ons als team ook ruimte is om de kinderen te leren kennen en samen met hen een band op te bouwen. Wat ik ook mooi vind, is dat de Colasoos er is voor iedereen, dus ook voor kinderen die minder of niets hebben met het geloof of onze kerk. Hierdoor ontstaan leuke gesprekken.

Wat is het beste onderdeel van een avond/seizoen Colasoos?

Het leukste onderdeel is als we de gehele Arendshof voor onszelf hebben. We kunnen dan vaak levend Stratego, verstoppertje of een ander groot spel spelen in het gebouw. Hierdoor hebben de kinderen lekker de ruimte om te rennen en hun energie kwijt te raken. De afsluitende avond is ook leuk, waarbij we vaak patat eten en een groot spel doen. Afgelopen jaar hebben we op de hei gelasergamed.

 

HGJB zoekt reisleiders

Meer dan 800 kinderen, tieners en jongeren hebben al een vakantie geboekt bij de HGJB! Maar deze vakanties kunnen niet zonder reisleiders. De reisleiding zorgt voor een geweldige vakantie. Ken of ben jij een jongere die dit goed zouden kunnen? 

De HGJB zoekt enthousiaste jongeren die het leuk vinden om samen met een team het programma van de vakantie in te vullen. Dit doen ze op een uitdagende, gevarieerde manier. Daarnaast weten ze hun aandacht goed te verdelen over de deelnemers. Tenslotte is het belangrijk dat ze op een ontspannen manier het geloof kunnen doorgeven aan kinderen, tieners en jongeren. Meer weten? Ga naar HGJB.nl/reisleiding.

Nieuwe Opvoedingsbron: In Verlangen – hopen op Zijn komst

De nieuwe editie van Opvoedingsbron gaat over Bijbelse hoop. Het magazine met het thema ‘In Verlangen – hopen op Zijn komst’ is uitgegeven door vier Hervormd-Gereformeerde bonden. Met het magazine hopen zij de geloofsopvoeding, zeker in deze onzekere tijden, te ondersteunen. Het thema is uitgewerkt voor verschillende plekken in de gemeente, bijv. voor (Bijbel)kringen en voor een gesprek in het gezin.

In het magazine staat een Bijbelstudie over ‘leven met verwachting’. Deze is geschreven door dr. A.J. van den Herik. Leantine Dekker schrijft over het doorgeven van Bijbelse hoop in het gezin. Verder staan er praktijkvoorbeelden en zes Bijbelmomenten in het magazine. Het magazine is gratis te downloaden via HGJB.nl/Opvoedingsbron.

Gebed voor het jeugdwerk 

 De HGJB zet zich ervoor in om jongeren van de gemeente bij Christus te brengen. Ze doet dat in afhankelijkheid van God, zonder Wie ons werk geen zin heeft. Daarom vraagt ze om de volgende onderwerpen mee te nemen in het gebed.  

  • Dank dat de HGJB een nieuwe kinderwerker en een gemeenteadviseur heeft gevonden. Bid voor een goede inwerkperiode en dat beiden tot zegen mogen zijn voor de HGJB en het jeugdwerk in gemeenten.
  • Dank voor alle jongerenactiviteiten die de HGJB organiseert en waar zo veel jongeren aan deelnemen. Bid dat de jongeren hierdoor mogen groeien in geloof, hoop en liefde en dat er waardevolle vriendschappen door ontstaan.
  • Dank voor alle vrijwilligers die zich inzetten voor de verschillende HGJB-activiteiten. Zij zijn onbetaalbaar. Dank ook voor alle mensen die zich met hart en ziel inzetten voor het plaatselijke jeugdwerk. Bid dat zij zich gezien en gewaardeerd weten.
  • Bid om eenheid en saamhorigheid in de gemeente. Dat ouderen en jongeren elkaar kunnen ontmoeten en bereid zijn naar elkaar te luisteren en van elkaar te leren.
  • Bid voor jongeren die te maken hebben met moeilijke situaties, die lijden onder eenzaamheid en zoeken naar nieuwe perspectieven. Bid voor open ogen, oren en harten in de gemeente voor deze doelgroep.  

Nieuw: de HGJB-TienerTour

De HGJB lanceert een nieuwe activiteit voor tieners: de HGJB-TienerTour. Met leeftijdsgenoten uit de regio beleven tieners een serieus gezellige dag.

De tour bestaat uit een middagprogramma voor 12-14 jaar en een avondprogramma voor 14-16 jaar. Tijdens het programma krijgen ze verdieping voor het geloof. Ook is er mooie muziek en een tof keuzeprogramma: sport en spel, muziek en creativiteit.

De HGJB-TienerTour is op 18 mrt. in Amersfoort en op 1 apr. in Alphen a/d Rijn. Kijk voor meer informatie op HGJB.nl/TienerTour

Touwtrekken Ds. van Zwet

Zaterdagmiddag 4 febr. ben ik mijn belofte nagekomen om te gaan kijken bij een aantal catechisanten die meededen aan het kampioenschap touwtrekken in Putten.

Een aantal van hen was naar een andere catechisatietijd gekomen om daarna te gaan trainen voor dit evenement. Het was prachtig dat ze de catechisatie niet lieten schieten voor het trainen.

Daar moest ik iets tegenover stellen en vandaar ging ik zaterdagmiddag op weg naar de Waterweg als een herder die zijn schapen opzocht. Het was echter behoorlijk zoeken tussen de menigte deelnemers en toeschouwers. In mijn onnozelheid dacht ik een van de weinigen te zijn… Maar de werkelijkheid was anders. Wat een volk en wat een spektakel! Voordat ik de schapen had ontdekt, hadden ze de herder al gezien. Ze waren blij met mijn komst en schaamden zich niet tegenover anderen die vroegen: “Wie is dat?”

Ik hoorde ze zeggen:” Dat is onze dominee!” Nou ja, dat doet je (soms bezorgde) hart toch weer goed. Na een uurtje rondlopen was het mooi geweest en had ik de prestaties gezien die zeker niet onverdienstelijk waren.

Goed om zo te participeren in een geliefd volksgebruik en om met deze en gene een praatje te maken. Wie weet waar het goed voor is… Wellicht komen er later nog eens andere gesprekken. Over de wezenlijke dingen van het leven. In het voorbijgaan dacht ik de naam van een van de teams te lezen: ‘Loater zijn we beter’ of zoiets.

Dat gaf me te denken want je bent herder of niet. Je gunt onze jonge vrienden een beter ‘loater’. Er wordt immers aan hen getrokken door God en de wereld. We hopen en bidden dat de Heilige Geest zo krachtig trekt dat ze over de streep worden getrokken en zich gewonnen geven aan de Heere Jezus, de goede Herder. Daarom trekken we verder met onze jongeren op. Niet om een volgende keer zelf mee te doen maar om met hen eenmaal de hoofdprijs te ontvangen van Gods eeuwige heerlijkheid.

Rubriek Geef de pen door

Lieve gemeente,

En toen had ik ‘de pen’ ineens in handen. Als schrijven een groot deel van je werk is, zou je denken dat je zo’n tekst even uit je mouw schudt, maar over jezelf schrijven is net even iets anders. Toch doe ik een poging om iets persoonlijks te delen.

Laat ik bij het begin beginnen en mezelf voorstellen. Mijn naam is Marjolijn Bos, 32 jaar, getrouwd met Gerko en moeder van Joas, Anna en David. Ik ben een geboren en getogen Puttenaar en woon in het prachtige buitengebied van ons dorp.

In het dagelijks leven werk ik als contentmanager, zeg maar een soort tekstschrijver voor social media. Ik hou van dit creatieve werk en zet dit ook graag in voor de communicatiecommissie van onze gemeente.

Hoe mooi ik mijn werk ook vind, mijn echte passie ligt ergens anders. Voor velen zal dat misschien geen verrassing zijn. Die passie is namelijk zingen. In coronatijd mocht ik als voorzanger dienst doen. Dit heb ik met veel plezier en overtuiging gedaan, maar wat ben ik blij dat we nu weer met z’n allen God mogen loven door samen te zingen.

Je hoort wel eens zeggen: “Zingen is twee keer bidden”. Een uitspraak waar ik mij goed in kan vinden. Muziek en zang zijn zo’n krachtig middel om te loven, om je blijdschap tot uiting te brengen, om rustig te worden of om de angst te verdrijven. Gezongen woorden kunnen vaak meer spreken tot het hart dan een gesproken woord ooit zal kunnen.

Laten we het samen zingen dan ook koesteren en op waarde schatten. Om zo samen als gemeente één stem te zijn, met één doel: God loven.

Ik geef de pen door aan Ewout Kok, één van mijn mede-catechisatiementoren.

Geloof in Bosnië

Bidt, zonder ophouden.

Broeders en zusters uit verschillende kleine protestantse gemeenten zijn ervoor bij elkaar gekomen in Mostar. En dat vanuit heel Bosnië en Herzegovina. Er wordt omhelsd, gegroet, gelachen, een traantje weggepinkt, lief en leed gedeeld, vriendschappen opgefrist, gegeten, gedronken, gewandeld. En gebeden. Dat vooral. En gezongen, want juist dat is ook bidden en danken. Twee dagen zijn ervoor uit getrokken, sommigen hebben er ruim 4 uur voor gereisd om erbij te zijn. Deze gebedsbijeenkomst is onderdeel van dit speciale ‘gebedsjaar’ en krijgt elke maand een vervolg in een andere gemeente. Twee dagen met elkaar bidden. Hoe doe je dat? Hoe houd je dat vol? De Bijbel is leidend, Ps. 141 reikt ons de eerste woorden aan: „HEERE, ik roep U aan, kom spoedig tot mij, neem mijn stem ter ore, wanneer ik tot U roep!“ Het zijn woorden van diepe afhankelijkheid en verlangen naar een Opwekking. We voelen het met elkaar; we delen dat in groepjes en persoonlijk. God heeft in het verleden zo krachtig gewerkt; we verlangen daarnaar terug. Naar dié tijden dat er gemeenten ontstonden en velen God persoonlijk leerden kennen als hun Redder en Heiland. We geven woorden aan verdriet en moedeloosheid, want gemeenten worden kleiner. De jonge generatie zoekt werk in het buitenland. Ouder wordende voorgangers hebben nog (!!) niemand om het stokje aan door te geven.  We schrijven hoopvol (!!) gebedspunten op, nemen ze mee. Bid jij ook mee? In jouw huis en jouw gemeente? Voor de mensen en gemeenten hier?

Collecte februari

In de maand febr. zal de inhoud van de zendingsbussen bij de uitgang van de kerk bestemd zijn voor het werk van Adré en Marja Lichtendonk in Bosnië. Wilt u nog meer betrokken zijn bij het zendingswerk in Bosnië? Klik in de kerkapp op 'ontdek' en zoek de 'Gebedsapp Bosnië'. Wekelijks worden er in deze groep gebedspunten gedeeld. Van harte aanbevolen!

Rubriek This is my song  

Hallo allemaal,

Mijn naam is Alex Kroon, ben getrouwd met Marleen en we hebben twee kinderen: Joanne en Geertjan. Geertjan verblijft in Bartimeüs in Doorn.

Graag wil ik jullie iets vertellen over mijn lievelingslied. Dat is het laatste vers van de Avondzang:

O Vader, dat Uw liefd' ons blijk';

O Zoon, maak ons Uw beeld gelijk;

O Geest, zend Uwen troost ons neer;

Drie-enig God, U zij al d' eer!

 

Dit couplet vind ik prachtig en ben er al vaak door bemoedigd. Elke keer als we het in de kerk zingen, raakt het me.

Ik luister graag naar muziek en ik ben ook een vaste luisteraar van de uitzendingen die gemaakt worden in de Oude Kerk op vrijdagavond.

Op YouTube is een mooie versie van de Avondzang te vinden die ik graag met jullie wil delen, gezongen door de Mannenzang in Katwijk:

De Avondzang is al een heel oud lied en is gebaseerd op een Ambrosiaans loflied uit de zesde eeuw: Christe, qui lux es et dies.  

In het lied wordt Christus als Het Licht gevraagd om bescherming tijdens de nacht, om hulp in de aanvechtingen en om kracht in alle angst en pijn.

Ik geef de pen door aan mijn kameraad Harrie v.d. Bor.

Gezocht

Het verzoekplaten programma Putten uit de Bron zoekt nog presentatoren en mensen voor de techniek. Het programma duurt 2 uur en 1 x per 4 weken ben je aan de beurt om dit programma samen te stellen. Je bent altijd met twee personen bezig, één voor de presentatie en de ander achter de knoppen.

Is dit iets voor u of samen met iemand?

Bel Willemijn 06-36 165 810 of mail Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

Rubriek Interview

Deze week Freek Bakker over het bezorgen van de enveloppen voor de kerkelijke bijdrage en het helpen op de boeldag.

Kunt u zichzelf voorstellen?

Mijn naam is Freek Bakker, 66 jaar en getrouwd met Gerrie. Wij hebben drie dochters, schoonzoons en zeven kleinkinderen.

In het dagelijks leven ben ik werkzaam bij Jecor Professioneel.

Wat voor vrijwilligerswerk doet u in de gemeente?

Al jaren breng ik (samen met veel andere vrijwilligers) begin januari de kerkelijke bijdrage enveloppen rond en ik haal ze ook weer op.

Wat is de reden dat u dit vrijwilligerswerk bent gaan doen en waarom past dit bij u?

Jaren geleden ben ik door onze wijkouderling gevraagd om hier aan mee te helpen.

Het past bij mij omdat ik het heel leuk vind om met mensen om te gaan. Bij het brengen en ophalen van de enveloppen zie en spreek je veel mensen waar je dan ook vaak een praatje mee maakt.

Ik werk vanaf mijn 20e  al in een winkel; daar vind ik het contact en omgang met klanten ook erg leuk.

Ook help ik elk jaar op de boeldag van de kerk in een kraam. Op de boeldag zie en spreek je veel mensen en dat is wat het vrijwilligerswerk zo leuk maakt.

Rubriek Even voorstellen

Wij zijn Bessel en Sabine Bouw. In mrt. 2022 zijn wij in Putten komen wonen en ons is onlangs gevraagd om onszelf voor te stellen.

Bessel is chauffeur bij Van de Brug internationaal tanktransport. Hij werkt hier al jaren met veel plezier. Soms maakt hij ritten in de buurt, maar regelmatig is hij ook naar het buitenland en een week van huis. Hij is geboren en getogen in Putten en is al jaren lid geweest van deze gemeente.  Sabine is leerkracht op een basisschool in Barneveld. Zij is opgegroeid in Soest, maar heeft de laatste elf jaar in Amersfoort (Vathorst) gewoond.

In 2020 zijn wij getrouwd (een echte corona-bruiloft) en toen is Bessel in Amersfoort komen wonen. Sabine was daar al lid van de Hervormde Gemeente in de Joriskerk en Bessel is daar vanaf toen ook ingeschreven. We hebben de banden met Putten wel aangehouden en het dorp bleef trekken. Ondanks de gekke huizenmarkt hebben wij vorig jaar een huis kunnen vinden en kopen. En in mrt. zijn we hier dus komen wonen. Voor Bessel was het thuiskomen, voor Sabine was alles nieuw. Maar we zijn blij met ons prachtige huis aan de Kelderskamp en zo wordt Putten, inclusief deze gemeente, steeds meer van ons samen!

Wellicht tot ziens in de (Oude) Kerk.

INFORMATIE

Terugkoppeling ouderavond homoseksualiteit

Afgelopen okt. is er een ouderavond georganiseerd vanuit de werkgroep homoseksualiteit. Tijdens deze avond is er op persoonlijk niveau gesproken over de ervaringen die ouders hebben gehad met de homoseksualiteit van hun kind, wat een bijzondere ervaring was. Daarbij werd gedeeld wat van toegevoegde waarde kan zijn in het proces waarbij een kind uit de kast komt. Het in gesprek gaan met ouders die dezelfde situatie hebben meegemaakt, aandacht voor het onderwerp in de kerk en voor de jongeren en een contactpersoon waar vragen gesteld kunnen worden.

De werkgroep zal zich verder blijven richten op het onder de aandacht brengen van het onderwerp homoseksualiteit.

Om in contact te komen met een ouder die hetzelfde heeft meegemaakt, is gekozen om een mailadres op te zetten waar vragen gesteld kunnen worden. Mocht u dit lezen en in contact willen komen, kunt u mailen naar Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken..

Tevens willen wij via deze weg laten weten dat er 30 mrt. een volgende ouderavond zal zijn. Informatie volgt.

Namens de werkgroep,

ds. Polinder, Nelleke van de Langemheen,

Carlianne Mulder en Jan van Oostende

Israël, Afrika en Thuis

Afgelopen weken mocht ik zowel Israël als Zuid-Afrika bezoeken. De eerste reis was voor het werk van de stichting om Messiasbelijdende Joden (MBJ) in Israël te bezoeken en te bemoedigen. De tweede als lid van de Raad van Toezicht (RvT) van de GZB.

Bij de GZB zijn we als RvT-lid gekoppeld aan een bepaalde regio en voor mij is dat een deel van Afrika. We bezochten ditmaal geen projecten in verschillende landen maar participeerden in een retraite voor de zendingswerkers uit diverse Afrikaanse landen in Cape Town. Een prachtige tijd om God en elkaar te ontmoeten, te delen, te (aan)bidden, te zingen en te ontspannen. We organiseerden en bezochten een dienst, kregen een rondleiding bij de theologische faculteit in Stellenbosch, spraken over de apartheid wat nog steeds diepe sporen trekt, bezochten prachtige wijngaarden met dito wijnproeverijen en maakte mooie wandelingen. Het retraite-thema was ‘’Thuis.’’ Aan de hand van het Bijbelboek Ruth bestudeerden we samen de Bijbel. Wat is voor ons eigenlijk een thuis, zeker als je onthecht raakt? Dat is voor iedereen anders, maar vaak heeft het met je geliefden of woonplaats te maken. Het is belangrijk een thuis te hebben om ook een thuis voor een ander te kunnen zijn. Maar belangrijker is ons thuis ongeacht onze situatie of locatie. Zijn we Thuis bij de Vader? Zijn we in het westen niet heel erg bezig met onze (heilige) huisjes, die het thuiskomen bij de Vader in de weg staan? Zien we de ander nog en zijn we bereid om het Evangelie te delen, dichtbij of verder weg (de GZB heeft veel vacatures op het veld die maar niet vervuld worden)?

Dat brengt me bij Israël. Vaak is het zo dat ik word bemoedigd in Israël. Het viel me op dat de kleine, kwetsbare maar groeiende, krachtige gemeenschap van MBJ erg uitziet naar de wederkomst van Jezus de Messias. Deze Maranatha (o Heere, kom!) lijkt in Nederland bijna of volledig verstomd. Zou dat soms komen omdat we nauwelijks echt Thuis zijn, ons verlangen vooral uitgaat naar onze tijdelijke aardse huisjes en we Israël volledig hebben losgekoppeld van Jezus terugkomst? Met MBJ hebben de meeste christen maar weinig. Te onbelangrijk, te ingewikkeld. Maar juist MBJ hebben als eerstelingen een belangrijke rol in Gods heilsplan. Gods wereldwijde Kerk (zoals Afrika) en Israël, heden en toekomst, missie en MBJ; het heeft alles met elkaar te maken. Wij scheiden het vaak, God niet. Laat nu juist de God van Israël ook de God van de volken zijn. Centraal voor Jood en heiden staat Jezus Christus als de Weg, de Waarheid en het Leven. We leven in de tijd van advent, tijd van verwachten. Het geweldige nieuws is dat Immanuel (God met ons) is gekomen en weer tot ons komt.  Zijn we er klaar voor? God wel. Een beter Thuis is er niet.

Herbert Bulten